Gamına gamlanıp olma mahzun,
Demine demlenip olma mağrur,
Ne dem bâki, ne gam bâki, yâ Hû!
Yavuz Sultan Selim
“Mürdeye canlar virür bîmâra sıhhat leblerün
Hikmet i Lokman u i'câz-ı Mesîhâ bundadur”
(Bakî)
Şair beytin ilk mısraında sevgilisinin dudaklarının iki özelliğinden söz etmektedir: "Ölülere can verme'' ve "hastaları iyileştirme''. Bunların ilki Hz. İsa'ya ait bir mucize, İkincisi de Lokman Hekim'in bir özelliğidir. Unsurlar aynı sırada karşılıklı olarak verilmediği için bu beyitteki leff ü neşr, mürettep olmayan (gayr-i müretteb, müşevveş) bir leff ü neşrdir. Beyitte telmih sanatı da belirgin olarak görüşmektedir. ( peygamberlerin mucizeleri hatırlatılmakta gkç)
"Gamına gamlanıp olma mahzûn
Demine demlenip olma mağrûr
Ne dem bâkî ne gam bâkî, yâ hû"
Yavuz Sultan Selim
Gamına gamlanıp olma mahzun
Demine demlenip olma mağrur
Ne dem bâki, ne gam bâki, ya Hû.
Muhibbi
"Yâ Bâkî, Ente'l-bâkî"
Allah'ım madem sen varsın ve bâkisin,
Giden gitsin sen bana yetersin..
En büyük zikir Kur'andır...
Hayatını Kur'an'a göre dizayn etmeye gayret eden bir mümine Allah rahmet nazarı ile bakar...
İşte Allah'ın hayr ve rahmet murad ettiği bir insan kalbi mutmain olan insandır...
Huzuru maddiyatta arayanların kalbi her atışta yokluğa gebedir...!
Eksilen her maddi güzellikte kalpleri katılaşacaktır...!
Oysaki maddi