Efla hayatın akışında yolunu bulmaya çalışırken aslında kaybolan bir karakter oldu benim için.İnsan nedense okurken efla'ya kizamiyor.Her insan yaşadığı çevrede, yetiştiriliş tarzına göre bakabiliyor hayata ve bazen diyeceksiniz ki o kadar okumuş yolunu bulamamış...İnsan bakış açısını değiştirecek yön bulamıyorsa malesef diplamalarda fayda etmiyor.
Ve ef sen en güzel duygularınla, yüreğinle sevdin çok çabaladın ama bazı sevgiler malesef hak etmez yaptıklarını.
Ef bir asker ve izine geldiği bir tatilinde eflasını bularak yüreğini bırakır. Her ne kadar mesafeler olsada çabalar ef eflasına kavuşmak için her zor anında yanında olmaya çabalasa da efla'nın içinde yaşadığı hayat izin vermez çünkü efla için sevgi bir omuz değil omuzlar dır, doğrulukla çıkmaz sevdiğine, yalanlarla yol örer seven adama ve bilemez sevilmenin kıymetini ve bir gün başka omuzda hayat bulur ama o hayatın ona neler yaşayacağını zaman gosterirken efe yasattiklarinin bedelidir belkide...
Kitabı okurken yazarımızın kelimelerinin sizde bırakacağı etkiyi kitabı okumadan hissedebilmeniz mümkün değil.severek ve çok beğenerek okudum yazarımız la başka kitaplarında tekrar görüşebilmek dileğiyle