Bir yanlış bizi mahkum eder mi?
...yaptığımız eylemin, olduğumuz ya da olabileceğimiz birçok bizden yalnızca birine ait olduğunun ayrımına varırız, sonra talihsiz bir durumda birden o eyleme yapışmış, kancalanmış, asılı kalmış gibi oluruz: demek istediğim, tümüyle o eylemin içinde olmadığımızın, bundan ötürü de bizi bütün bir varoluş boyunca, sanki bu varlık tümüyle o tek eylemde özetlenmiş gibi, yalnızca o eyleme göre yargılamanın, bizi o eyleme bağlı, boynumuzdan ona asılı tutmanın yaman bir haksızlık olacağının ayrımına varırız.
Sayfa 89Kitabı okuyor
"Kuddûs! Kuddûs! Varakanın varlığı kudret elinde bulunana yemin ederim ki: Ey Hatice bana doğru söyledinse, O'na gelen Namus-I Ekber'dir ki o, Musa'ya da gelmişti. O, muhakkak bu ümmetin peygamberidir. Kendisine söyle: Sebat etsin!"
Hepimiz içimizde bir gölge ile doğarız. Fakat o gölgeyle ne yapacağımız bize kalmıştır. Ya onun gücüne yeniliriz ya da gücünün üstesinden gelip onu kullanabiliriz. Kontrol seviyemiz, gölgeye karşı ne kadar dirençli olduğumuza bağlıdır. Bu, hepimizin yapması gereken bir seçimdir.
Tabii ki benim bu kıyafetim yatkınlığımı değiştiriyor.*
Kişileri kimliksiz hissettirecek ve başkalarının onların kim olduklarını bilemeyeceklerini sağlayacak herhangi bir şey ya da bir durum, bu kişilerin bireysel sorumluluk algısını azaltarak kötücül eylemlerde bulunmalarının önünü açabilir. Özellikle de ikinci bir etken dahil edildiğinde bu olasılık artıyor: Durum veya belirli bir aracı kimliksizleşen kişilerin başkalarına karşı antisosyal ya da şiddet içerikli davranışlarda bulunmalarına müsaade ediyorsa insanlar savaşa bile hazır hale gelebiliyorlar. Bunun yerine durumun kendisi kimliksizleşme üzerinden kişinin sadece kendi odaklı olma halini azaltır ve sosyal anlamda yapıcı davranışlara yönlendirirse o zaman insanlar birbirine iyi davranabilirler. Örneğin parti ortamlarında kimliksizlik daha fazla sosyalleşme sağlayabilir.
Sayfa 473 - * - William Shakespeare, Kış MasalıKitabı okuyor
Alper'se annesine kesinlikle katılmıyordu ve susmadı: "Bizim okuldakiler gibisin aynı," dedi. "Amerikan sistemiyle en iyi eğitimi al, Amerikalıların kurduğu okulda oku, hocalarının oradan mezun olmasıyla övün, kendin de oraya gitmeyi hayal et ama Sıtarbaks'ı taşla." "Babasına hayır olsun diye mi yapıyor
Sayfa 38 - Giriş, Çözdüm nihayet o büyük sırrıKitabı okudu
Herkes o kadar birbirinin aynısı ki, gelenler gidenleri ya da gidenler gelenleri aratmıyor. Galiba bu yüzden kalabalığın yalnızlıktan bir farkı yok.
Sayfa 28 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Herkes o kadar birbirinin aynısı ki, gelenler gidenleri ya da gidenler gelenleri aratmıyor. Galiba bu yüzden, kalabalığın yalnızlıktan bir farkı yok..
Bir türlü kurtulamadığımız o tamamen gereksiz gerginlik hissi egodur; ya da ego fikrinin fiziksel bir tezahürü. Ve bize var olduğumuzu söyleyen şey bu gereksiz gerginliktir.
"Sizin işler ne alemde? Yoğun mu yine?" Zeynep Hanım sağ elinin parmaklarını boşlukta süzülerek inen bir balonu tekrar havalandırıyormuş gibi hafifçe sallayıp, "Sömürülmeye devam," dedi. Alper atıldı: "Üç ayda bir çift maaş, kapıdan alıp kapıya bırakmalı servis, kahvaltı bile veriyorlar hâlâ sömürü diyor ya." "Gel sen çalış oğlum o kadar meraklıysan, ben evde durayım," dedi Zeynep Hanım bir an tereddüt etmeksizin. Alper sustu. Yanında oturan büyük oğlunu işaret eden Zeynep Hanım, "Bugün olsa ben de bulamam böyle bir iş, bak Cengo ne şartlarla çalışıyor. Bu düzen böyle gittikçe iş filan da kalmayacak kimseye... Benim daha iyi koşullarla çalışmam sömürülmediğim anlamına mı geliyor? Niye koyuyor servisi Kimse geç kalamasın diye değil mi?" Tek kaşı havadaydı Zeynep Hanım'ın; "Masanın tadı kaçmasın," diye düşünüp sustu.
Sayfa 37 - Giriş, Çözdüm nihayet o büyük sırrıKitabı okudu
''Her bir kuruş yiyeceğe ve kiraya gider. Cebe koyacak para kalmaz. Adam bir bardak bira satın alsa, ailesinin lokmasından eksilecektir. Aile bireyleri ne kadar az yerlerse, bedensel verimleri o kadar düşecektir. Bu ailenin bireyleri otobüse ya da tramvaya binemez, mektup yazamaz, gezmeye çıkamaz, ucuz bir vodvil seyredemez, sosyal kulüplere katılamaz; şekerleme, tütün, kitap ya da gazete alamaz.''
Rivayet ediliyor ki, Mûsâ:
Ya Rabbi! Beni öyle bir emre muttali et ki, onda se- nin rızan olsun! Ta ki, onu işlemiş olayım! diye dilekte bu- lununca, Cenâb-ı Hak ona vahy gönderdi:
Benim rızam senin istememezliğindedir. Halbuki sen de yemediğin bir nesneye karşı sabretmezsin.
Mûsâ:
- Ya Rabbi! Beni bunun üzerine muttali kıl!
Cenâb-ı Hak:
- Muhakkak ki, benim rızam, senin kaza ve kaderine razı olmaklığındadır, buyurdu.
Műsâ aleyhisselâmın münâcâtında vârid olmuştur:
- Ey Rabbim! Mahlûkunun hangisi sence daha sevimlidir?
Cenâb-ı Hak:
O kimse ki, ondan mahbûbunu aldığımda benimle sulh eder.
"Dünya bambaşka bir yer oldu çıktı. Artık kim düşman kim dost ayırt edilemiyor bile.Bunu o zamanlar da anlamış, er ya da geç böyle bir şeyle karşılaşacağımı, bu düzene ayak uyduramayacağımı hissetmiştim.”
