Aşkın tarifi
Aşk,aşk,aşk... Aşk ne ki? Aşk güzelse neden acıtıyor ya da aşk kötüyse neden mutluluk veriyor?Bence aşk yok. Aşk bence kalbimizin aklımızı arka planda bırakmak için oynadığı bir oyun.Aşk yoklukta olabilir,ihtiyaçta.Aşk yokluksa biz neden yoksunuz?Sevgiden mi,ilgiden mi yoksa heyecandan mı?Bence bir insan her şeyden yoksundur ama bu yoksunluğu neden aşkla kapatmaya çalışıyoruz?Ya da aşk bir ihtiyaçsa neye ihtiyacımız var?O kişinin kokusuna,varlığına,temasına,onu hissetmemize,yanımızda olmasına ya da o kişiye mi?Bence o kişiye evet evet her şeyiyle tüm kusur ve güzellikleriyle o kişiye ihtiyacım var.Ama o kişiye olan ihtiyacım aşk değil bence .Sevgi,fazla sevgi.Kaç sevgi yolu vardır?Ben galiba çok seviciyim. Her koşulda severim.Bence insanlar her koşulda sevmeli ve sevilmeli. Sevgiler....
(yorumlarınızı bekliyorum ilk yazışım)
"Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.!
Ağladım..!
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Ağladım..!
İşte Yaşamım
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Ağladım.
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu; aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim.
Zamanı öğrendim.
Yarıştım
Ben Dostlarımı Ruhumla Severim
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Ağladım.
Ben Dostlarımı Ruhumla Severim
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi…
Ağladım.
ÖĞRENDİM
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı ögrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladim sevdiklerimi. ..
Ben dostlarımı ruhumla severim
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi…
Ağladım.
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu
Aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar
HAYATTAN NE ÖĞRENDİM..?
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi…
Ağladım...