Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
2/10 puan verdi
Yazar öyle şeyler yazmış ki , hatırladığım kadarıyla köydeki kadınlar için şunu diyor: kokuları yüzünden onlarla s...emem bu kadınlara aşık olmadığı için belki bu anlaşılır ama aşık olduğu kadına niye öyle davranıyor çok sinrimi bozdu kitabı yarım bıraktım belki devamı güzel gidecekti ama kitabı sinir krizi geçirmeden bitirebileceğimi düşünmüyorum.Son olarak eklemek istediğim şey bence adama,adam demek ne kadar doğru, yabancı olduğu için yaban demiyorlar ayı olduğu için, özür dilerim ayılar,yaban diyorlar.
Yaban
YabanYakup Kadri Karaosmanoğlu · İletişim Yayınları · 202144,3bin okunma
yarasa'nın 21 şiiri
youtu.be/hkJQWf8MfDw?si=... 1 ölüm rengine bürünmüş bir Ahmet Erhan portresi gibi dolaştım kendi kıyılarımda
Reklam
Kaç yaşımda olduğumu ve arkamda bıraktığım geçmişi unuttuğum gün, kim bilir ne kadar rahat edeceğim!
Sayfa 31
Her akşam üstü sanıyorum ki, artık dünyanın sonu gelmiştir. Üzerinde yaşadığım bu toprak, ya içindeki gizli dert ile şişip çatlayacak, ya da bir dehşetli gürültü ile yerin dibine doğru çöküp gidecektir.
Sayfa 30
Mustafa Kemal isminde bir büyük adam, bir büyük kumandan, İstanbul'dan çıktı Anadolu'ya geçti. Erzurum'da, Sivas'ta milleti başına topladı. "Hükümet, devlet görevini yapmıyor. Biz kendi kendimizi koruyacağız. Düşmana karşı koyacağız." dedi.
Sayfa 27
Ve çevre değişmedikçe, insanın değişmesine imkan yoktur.
Sayfa 26
Reklam
Bahçemin deli ey yaban gülü ...
Issız, engin Anadolu yaylaları üstünde ah bu rüzgarlar ...
Evet, çağ düşmanıyım... Çünkü çağ laçka, çağ gevşek, çağ yaban... Aşkın, şiirin, şâirin, kişiliğin, karakterin katili bu çağdır.
Reklam
Lakin, bu akşam gökten, ne ceza, ne mükafat şeklinde hiçbir belirti görünmeyecek. Her geceki mutat karanlık çökecek...
Bu çirkin ve bakımsız tabiat köşesinde, bu kaba saba in­san kümesinin bana, adeta, saygıya yakın bir duygu verişi nedendir?
Dolaşıyorum bir başıma, ortalıkta kimsecikler yok Kıyılar da bomboş, kır yolları da Soluğumu duyuyorum ara sıra, bir onu duyuyorum Duymuyorum belki de, biliyorum yalnızca Ayaklarımın altında yaban naneleri, kekikler Yol kenarında bir kapı, tahta Peki, kim yitirmiş evini, ya da Hangi yitikle yok olmuş o yapı Kimbilir…
Edip Cansever
Edip Cansever
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım. Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından. Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından. Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar. Şu aranıp duran korkak ellerimi tut. Bu evleri atla bu evleri de bunları da Göğe bakalım.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.