İkiliklerle düşünmeyi bir yana bırakıp ara-varlıklara yönelirseniz, bedeninizle şiddetten mümkün mertebe uzak bir şekilde ilgilenirsiniz. Öfkeniz de dahil olmak üzere zihinsel oluşumlarınızla ilgilenme biçiminiz şiddetten uzak olur. Kardeşleriniz, babanız, anneniz, içinde yaşadığınız topluluk ve toplumunuzla sevecenlikle ilgilenirsiniz. Ara-varlık gerçekliğine vakıf olduğunuzda, artık kimseyi düşman olarak göremezsiniz.
Sayfa 65
Dinlerin, büyüyen toplumları denetlemek üzere bir sosyal seçilim baskısıyla evrilmiş olması muhtemeldir. Homeros dönemi tanrılarında gördüğümüz gibi, bir toplumun benimsediği din kısmen o toplumun ihtiyaç duyduğu denetim türüne bağlı görünür. Para ve vergilendirmenin olduğu, yabancılar arasında geniş ölçekli işbirliğini gerektiren büyük toplumlarda insan ilişkilerine ve ahlak kurallarına doğrudan karışan tanrılar daha yaygındır. Gerçekten de cezalandırıcı, müdahaleci tanrılara inanma, birbirine uzak coğrafyalarda yaşayan insanlar arasındaki geniş ölçekli işbirliğini kolaylaştırmak için gelişmiş bir adaptasyon olabilir.
Sayfa 145 - domingo yayınları.
"Tanrılar, uzak diyarlardan gelen yabancılar kılığında, insanların küstahlığını ve dürüstlüğünü gözlemler."
Sayfa 57Kitabı okudu
Hem sanat hem de psikanaliz, sahici yaşam öyküsüne ve onun bir adım ötesinde yer alan sahici tarihsel hatırlama edimine açılan ve insanı arındıran kapılardır.
Melankoli
Freud, melankoliyi yitik bir nesneye yönelik bastırılmış bir saldırganlık olarak tanımlar. Melankolik kişi, sevdiği ve idealleştirdiği şeyin yasını tutmak gibi acılı bir sürece katlanmak yerine, gerçeği kabullenmeyi reddeder ve hüznü kendi içine yöneltir. Böylece melankoli, büyüsü bozulmuş bir dünyanın hiçliğinin yerine benliğin hiçliğini koyar, hatta kimi zaman işi intihar raddesine kadar vardırır.
"Şartlar ne olursa olsun zarar verme."
“Yanlış yapmaktansa acı çekmek daha iyidir.”
Kendinizi kurbanınızın yerine koymayı başardığınızda zalim olmanız zordur. İnsanlığın temelinde kişinin kendisini başkasının yerinde hayal etmesi vardır. Merhametin özü ve ahlakın ilk adımı budur.
Walter Benjamin'in öngörüsü bu olsa gerek!
Kitle iletişim ağları, spot ışığının kendi üzerlerine çevrilmesini istemez. Kendilerini sorgulamak konusundaki bu gönülsüzlükleri korku dönemlerinde daha da belirgindir. Böyle koşullarda medyanın terörü nasıl yansıttığını eleştirel bir şekilde sorgulamak münasebetsizlik veya daha da kötüsü vatan hainliği olarak görülebilir.
Arendt'e göre her şeyden kötüsü, siyasi yüce, çağdaş yurttaşın imgesel ile gerçek arasında ayrım yapma kabiliyetini tümüyle köreltebilir.Arendt, baskının ve işbirlikçiliğin bu sapkın ittifakına eşlik eden bir acizliğin, ideolojik terörün alametifarikası olduğunu ileri sürer.
Doğu-Batı çatışmasına en aykırı yorum yapan Edward Said’tir
Edward Said'in "Temel Reis ile Kaba Sakal'ın acımasızca dövüştüğü ve bunlardan birinin her zaman rakibini yenecek kadar erdemli bir boksör olduğu, karikatürümsü bir dünya"tanımını hatırlıyoruz.
ABD’de 11 Eylülün ardından…
Savaş ilan edilmişti ve Bush'un açıkça beyan ettiği gibi herkes "safını belirlemeliydi". "Uygarlar"ın safını mı yoksa "barbarların" safını mı tutacaksınız; masumların mı melunların mı, cesurların mı "korkaklar"ın mı?
Ana akım medya kuruluşlarının çoğu, olaya aynı karşılığı verdi.
Freud Carl Schmitt’e psikanaliz yapsaydı nasıl olurdu acaba
Seve seve nefret ettiğim düşman, kılık değiştirmiş benden başkası değildir çoğu zaman. Dolayısıyla Freud'dan yola çıkarak, kaygı verici yabancıların bizden farklı oldukları için değil de bize kendimizden daha çok benzedikleri için bizi kaygılandırdıkları sonucuna varabiliriz.