Akşamdi, düştün yadima
Sustu aklımda yankılanan o iç ses
Durdu bir an göğsümde vuran saat
Dışarıda pencereyi dövüyordu Rüzgar
Bir ıslıktır adın Stera
Camdan içeri sızan
Susup susup duygular diyorsun sen
Harflerden fazlasıdır duygular, ağırdır
Bu gönül yükünü sessizliğin sesi sırtlamıştır diyorsun
Bense konuşmak diyorum şimdi
Konuşmaktır asıl ağır olan
Konuşmak; anlatamamak, anlaşılmamak
Omuzlamamıştır bunu kimse
Umuda bakan çiçekler diyorsun bir de
Alır diyorsun karnesini günebakan çiçeklerinden
Ben bilmem karneyi kimden aldıklarını
Ama bilirim bir şeyi Stera
İkisi de senden almış güzelliğini
Adıni da bakmaktan sana
Çünkü Güneş de sensin, Umut da
Yine düştün yâdıma, benliğim paramparça
Öptüğün yerler acıyor
Dinmeyen bir sızı kalbimin ortasında
Çelişkiler içerisindeyim her an
Oysa
İki uzak kent arası yıldızlar ıslanırdı
Evren omzuma yaslanırdı
Öptüğün zaman
Dünyanın üzerinden geçerken, taşın toprağın yabancılığına rastladım. İçim kıyılırken pembe leke, bulutlar içinde. Bir takımyıldız. Katılamadığım sertlik, ağaç kabuğunda. Bilmediğim.
Yadıma düştün, e güzeldin.
yadıma düştün yine
asi gönlüm dalgalandı
küfürbaz hayatın sahifelerine
saydırdı da saydırdı
yine de geçmedi
bir şarkıya takıldı
yadımda Sen
fikrimde Sen
bilmem ki neylesem..?
Değdi saçlarıma bahar gülleri
Nazende sevgilim yâdıma düştün
Sevenin bahtına bir güzel düşer
Sen de tek sevgilim aklıma düştün
Nazende sevgilim yâdıma düştün
Gözlerim yoldadır, kulağım seste
Ben seni unutmam en son nefeste
Ey ceylan bakışlım, ey boyu beste
Gurbette sevgilim aklıma düştün
Nazende sevgilim yâdıma düştün
Sensiz dağ yoluna çıktım bu seher
öksüz kumru gibi güller lâleler
"Sen niye yalnızsın?" sordular eller
Gurbette sevgilim aklıma düştün
Nazende sevgilim yâdıma düştün