Ayrıca, Z kuşağı diye bir şey yoktur. 10 yıllardır dillerde dolaşan x ,y , z kuşağı kavramlarının bilimsel bir değeri olmadığı gibi bilimsel psikoloji literatüründe yeri de yoktur bu ifadeler yalnızca magazin söylemidir. İnsanları çeşitli açılardan renklerine, cinsiyetlerine, inançlarına göre sınıflara ayırıp manipüle etme çabasının bir benzeri olarak doğum tarihlerine göre de sınıflayıp yaftalama gayretinin bir sonucudur.
"Sende olmayan başkasında var diye suçluma...
sen anlamıyorsun diye başkalarını yaftalama..."
"Çünkü sen insansın ve insanlar her şeyi sınıflandırma, yaftalama ihtiyacı duyar derin bir şekilde."
"Neden öyle şeyleri adlandırmak zorundayız ki?"
"Çünkü adlandırdığımız şeyi sahipleniriz. Yanıltıcı ve tehlikeli olabilen bir sahiplik hissine kapılırız."
Sayfa 23
1940'ların başında Makah Kızılderilileri'ni gözlemleyen Elizabeth Colson'a göre, dedikodunun amacı, bunlardan sapanları eleştirerek ve ayıplayarak üzerinde uzlaşılmış değer yargılarını sağlamlaştırmak. Nasıl "hafifmeşrep" davranan bir kadını eleştirirken aslında amaç namus kavramını tahkim etmekse ya da nasıl ideolojik grupların "satılmış" ya da "dönek" gibi kötülemeler aslında grubun diğer üyelerinin Ortodoks görüşlere sadık kalması için verilen bir gözdağıysa burada da dedikodu ve yaftalama normun ne olduğunu kurup üyelerine bildirmeye yarıyor aslında
Sayfa 106Kitabı okudu
Her Yafta Eksiktir
Yaftalama alışkanlığının kötü sonuçlarından birisi de insanların bir kısmının "kötü", bir kısmının ise "iyi" olarak tasnif edilmesidir. Halbuki gerçekte, yüzde yüz iyi yahut yüzde yüz kötü bir insan bulamazsınız. Çünkü böyle bir mahluk hiç var olmamıştır ve var olmayacaktır. Öte yandan, bizzat sizin tarafınızdan "iyi" kategorisine konumlandırılmış olan insanların her eylemi, her sözü size göre "çok daha makul ve kabul edilebilir" olacaktır. Öyle ki bazen kendinizi bu tip kişilerden gelen, bariz mantık hataları veya yalanlar içeren beyanları bile "tevil etmeye" çalışırken bulabilirsiniz
Sayfa 34 - Tuti KitapKitabı okudu
Şu Bildiğimiz "Gruplar" ...
Toplum olarak yafta yapıştırmayı ve fikirleri bu yaftalar üzerinden değerlendirmeyi çok sevdiğimiz söylenir. Bir şahsın ortaya koyduğu görüşleri anlamak için önce onun "kimlerden" olduğuna bakarız, bu doğru. Mesela özgürlükten bahseden birisi hangi camiaya yakın duruyorsa söylediği cümlelere ona göre bir anlam yükler ve söylenen sözlerin anlamını kendi zihnimizde artık kolektif, yeni bir bağlama taşırız. Fakat sorun şu ki biz bu tip bir yaftalama işlemini sadece sevdiğimiz yahut tercih ettiğimiz için yapmayız, maalesef çoğu zaman buna mecburuzdur. Zira bize analitik
düşünme ve eleştirme yöntemleri hiçbir ortamda doğru dürüst öğretilmemiştir; eğitimimiz içinde bu kalem, neredeyse yok denecek kadar önemsizdir. Ayrıca (2016 yılı itibariyle hala) bir darbe anayasasıyla yönetilen, halen demokrasi dışı tehditlerin gölgesinde varlığını sürdürme savaşı veren bir topluluğun bireyleri olarak böyle yüksek zihinsel meziyetlere sahip olmayı beklemek de hayalciliktir. Yaftalama ve kolektif kavramlar üzerinden düşünme, bizi içine mahkum eden zihinsel sekellerimizden birisidir.
Sayfa 33 - Tuti KitapKitabı okudu
“Sende olmayan başkasında var diye suçlama...
Sen anlamıyorsun diye başkalarını yaftalama...”
"Çünkü sen insansın ve insanlar her şeyi sınıflandırma, yaftalama ihtiyacı duyar derin bir şekilde"
"Neden öyle şeylere adlandırmak zorundayız ki?"
"Çünkü adlandırdığımız şeyi sahipleniriz. Yanıltıcı ve tehlikeli olabilen bir sahiplik hissine kapılırız."
Sayfa 25 - İTHAKİ YAYINLARIKitabı okuyor
“Sende olmayan başkasında var diye suçlama...
Sen anlamıyorsun diye başkalarını yaftalama...”
Sayfa 88
Herkes,doğal olarak kendi bulunduğu yeri evrenin merkezi sayıyor. Başkalarının da bir merkezi olabileceğini kabul etmiyor.Yaftalama Dünyası.