Çocuk bedenler paramparça oluyor, kanları sağanak sağanak yağıyor.
Yağmur gibi yağan kandan sırılsıklam ıslanmamayı öğreten olmadı!
Üzerime kan bulaşmış, gözlerimin kıyılarına ölü çocuklar vurmuş.
Boğuluyorum...
Kulaklarımda çocuk çığlıkları, ölüm türküleri çığırıyor...
Ne yapayım peki?
Hüzünlenmeyeyim de ne yapayım?
Sayfa 109Kitabı okudu
Aşkın zamanı olmadığı apaçık ortada, peki sizin aşka zamanınız var mı?
Şimdi uzağım belki.
Ama belli mi olur?
Belki demli bir çay kokusuyla gelirim!
Belki yağmur olur yağarım şehrine...
Belki de rüzgârla düşerim önüne...
Sen yeter ki bekle!..
*Rıfat Akpınar*
Insanların sevgiden kaçmasının belki de en büyük nedeni, sevginin cesaret istemesidir..
Öyle bir yoldayım ki önümü göremesem de doğru yöne gittiğimi anlayabiliyorum..
Karanlık bir odada, kalbindeki ritmi hisset. Bu bir melodi ve kendini öyle muntazam tekrar ediyor ki yapabileceğin tek şey kendini ona teslim edip anı yaşamak.
Yağmur Akpınar
Bazı insanları kafamızdan silmeye çalışsak da hayaletleri beraber gittiğimiz yerlerde gezinip durur..
"Apaçık bir sözün altında niyet aranmaz...
Dosdoğru yüzüne yağarken,
Bulutların üzerinde yağmur aranmaz..."
Sayfa 62Kitabı okudu