Çocuk bedenler paramparça oluyor, kanları sağanak sağanak yağıyor.
Yağmur gibi yağan kandan sırılsıklam ıslanmamayı öğreten olmadı!
Üzerime kan bulaşmış, gözlerimin kıyılarına ölü çocuklar vurmuş.
Boğuluyorum...
Kulaklarımda çocuk çığlıkları, ölüm türküleri çığırıyor...
Ne yapayım peki?
Hüzünlenmeyeyim de ne yapayım?
Sayfa 109Kitabı okudu
Aşk ne geçmiş ne de gelecek olabilmiştir.
Zaten aşk olabilmesi için zamana sığınması gerekir.
O an yaşanmış ve o "an"a hapsolmuş duygudan ibarettir.
Insanların sevgiden kaçmasının belki de en büyük nedeni, sevginin cesaret istemesidir..
Şimdi uzağım belki.
Ama belli mi olur?
Belki demli bir çay kokusuyla gelirim!
Belki yağmur olur yağarım şehrine...
Belki de rüzgârla düşerim önüne...
Sen yeter ki bekle!..
*Rıfat Akpınar*
Karanlık bir odada, kalbindeki ritmi hisset. Bu bir melodi ve kendini öyle muntazam tekrar ediyor ki yapabileceğin tek şey kendini ona teslim edip anı yaşamak.
Yağmur Akpınar
Öyle bir yoldayım ki önümü göremesem de doğru yöne gittiğimi anlayabiliyorum..
Bazı insanları kafamızdan silmeye çalışsak da hayaletleri beraber gittiğimiz yerlerde gezinip durur..
Aşkın zamanı olmadığı apaçık ortada, peki sizin aşka zamanınız var mı?
Bulutların üzerinde yağmur aranmaz
Sayfa 62
