Yağmur...
İçimde bir sürü kuru bahçe var.
Ve sen Allah'ım yağmurun Rabbisin.
Karınlarını Firavun gibi doyurup, kuzu gibi uyumaya yeltenenleri adam etmek çok zordur...
sus
Yazarken unuttum silinen sözleri
De ki; insan bir yaratıktır.
Oysa yaratık yaratılandır.
İnanmaz insan ne olduğuna olmadığının peşindedir.
Sivrilir dili bundan dolayı yükselir arşa gözleri
Bakar orada kim var kim yok
Ne kadar ararsa arasın,
Ulus Baker
Kum Güzeli
"En elde edilmemiş şiirdin sen. Kuşluk vakti yazılanlardan… Bıkkın bir rahibin, bir sabah, yorgun bir vezirin akşamın alacakaranlığında muhtemelen yazacağı… Masadan doymadan kalkmış gibi okunmalı… güzelsin…
Uzaktan zor seçilebilir bir harf… Hayır hayır! Şimdi anlıyorum… Gizli bir rakam, Kabala’dan… kumun üzerine çizilen…
Güneşi Uyandıralım
"Pencereden bak, Zeze. Hava ne güzel. Gökyüzü masmavi, bulutlar birer küçük koyunu andırıyor. Tam göğsündeki küçük kuşu özgürlüğe kavuşturduğun günki gibi." "Özellikle de güneş, Zeze. Tanrı'nın güneşi. Tanrı'nın en güzel çiçeği. Isıtan ve tohumları yeşerten güneş. Her şeyi olgunlaştıran güneş. Güzel değil mi Zeze?" "Güzel."
Tanrı'nın güneşi bu denli güzelse sen bir de ötekini düşün." "Hangi öteki güneşi, Adam? Çok büyük olan bunu tanıyorum bir tek?"
"Daha büyük olan bir başkasından söz etmek istiyorum. Yüreğimizde doğan güneşten. Umutlarımızın güneşinden. Düşlerimizi de uyandırmak için göğsümüzde uyandırdığımız güneşten"
Hayranlık içindeydim: "Adam, sen şairsin de, öyle değil mi?"
"Hayır. Sadece güneşimin önemini senden önce sezdim." "Ya benim ki?"
"Seninki, Zeze, hüzünlü bir güneş. Yağmur yerine göz yaşlarıyla çevrilmiş bir güneş. Olanca yeteneğini ve gücünü keşfetmemiş bir güneş. Senin tüm anlarını henüz güzelleştirmemiş bir güneş. Küçük, bir parça da mızmız bir güneş"
"Ne yapmam gerekiyor?" "Pek az şey. İstemek yeterli. Ruhun pencerelerini açmalı ve fırsat tanımalısın nesnelerin müziğinin içeri girmesine. Sevecenlik anlarının şiirinin içeri girmesine.
.
José Mauro de Vasconcelos