Şu aşk dedikleri ya da zor olan hayat kadar.
Düşlerin yürüyüşü belki de kurtaran bizi.
Uzayda olsak, karşı cinse meyletmesek de,
Kabullenemedikten sonra hiç fark eder mi?
Yağmur yağarken, ağır ağır gözlerinin önünde,
Hayatı durdurup bir düşünmek gerek belki de.
Mutlu olmak mı lazım, yalnız bir savaşçıyken bile?
Hangimiz havadan daha
seni gülüşü gül olup da açan kız
uzandığım her kapıda yüzümü saran esinti
seni yürüyüşü yağmur kokusu nergis
seni turuncu düş seni deniz mavisi
Ahmet Erhan
Bir yağmur yürüyüşü düştü yadıma. Yıl sanırım 2008 kasım aralık ya da 2009 Şubat. Üniversite son sınıfım. Başım dumanlı. Efkarlı bir gece. Varyant'tan Mersinli'ye Stada gitmem gerek. Normalde Konak'a iner. Metro ile geçer stadyumda iner eve varırdım. Çatı katı tek kişilik bir oda. Konak'tan metroya binesim gelmedi. Basmane'ye yürümeye başladım. Oraları bilenler bilir, pek tekin yerler değildir özellikle akşam vakti. İlerisi gece kulüplerinin olduğu yerler. Yağmur nerede başladı hatırlamıyorum ama bit pazarına vardığımda sırılsıklam olmuştum. Paçalarımdan su akıyordu. Sanki her damlada içimden bir şey de akıyor, adeta içimdeki irinleri boşaltırcasına bir ferahlık hissi bırakıyordu ardında... Ne kadar sürdü o yürüyüş hatırlamıyorum. Hiç bitmesin istemiştim. Sanırım bu saatlerde varmıştım ancak eve. Küçük tüpten bozma katalitik benzeri bir ısıtıcım vardı, güç bela onunla ısınıp uyumuştum sonrasında. Belki de en tatlı uykulardan biri olmuştu o hayatımda. Şimdi ne güzel olurdu tekrarı mümkün olsa...
"REKOMBİNANT DNA"
Geçtiğimiz günler de bir "Lgbt" sayfası gençlere;
"Eş cinsel olduğunuzu ilk nasıl farkettiniz?" diye sordu.
Ve altına binlerce yorum geldi. Ben bunların bir kaç tanesini ancak okuyabildim, dehşetle sayfayı kapattım.
Henüz lise ve üniversite çağında olan binlerce genç hem cinslerine ilgi duyduğunu, hatta ilişki yaşadıklarını
seni, gülüşü gül olup da açan kız
uzandığım her kapıdan yüzümü saran esinti
seni, yürüyüşü yağmur, kokusu nergis
seni turuncu düş, seni deniz mavisi
eksik kalmış tek sözcüğü uzun bir şiirin
bir dalın açmamış o son tomurcuğu…
#AErhan