Bizde Birileriyiz!.. Garib Çoban
Bizde Birileriyiz!..
Tenimdeki her gözeneklerdeki terimle, damarlarımdaki her damla kanla.
Aldığım her nefeste.
Dudaklarıma dokunan her gülümsemeyle.
Dilimin telaffuz ettiği gönülden her tondaki duada.
Seni her şekilde ve her şeyde sevmeyi seviyorum çocuk bayramı gibi yüreğim.
Sen kalbime kazınmış tek ölümsüz aşk şiirisin.
Her harf nefesimle
Frankenstein Ya Da Modern PrometheusMary Shelley · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202013,8bin okunma
#korkunç resim hikayesi
Korkunç Resim…
Bugün başka mutluydum çünkü çocuklara sevebileceklerini düşündüğüm bir sürü boyama sayfaları bulmuştum. Özellikle de küçük öğrencim Yağmur’un çok mutlu olacağından emindim. Ne zaman serbest etkinlik veya görsel sanatlar dersi gelse benden her zaman boyama sayfası isterdi. Tabi bende onu kırmaz her zaman yanımda boyama sayfaları
Ahmak Islatan Yaz Yağmuru
Beddua etmem, ah etmem.
Belki benim suçum
Yanlış baharlarda sonbaharı aramam
Hepinize teşekkür ederim.
Bir bana tebessüm ederim.
Bir ömür yanlış sorulardan
Doğru cevaplar aradım.
Sevgilerimi sunuyorum hepinize
Lakin bir bana düşüyor sitemlerim.
Nasılda ıslatmışım kendimi
Şemsiyesiz yakalandığım ahmak yağmurlarında
Her açan güneşin arkasından
Mavi gökyüzü aradım...
Arayışlarım gri bulutlara çıktı sonuçta.
Gökte gördüğüm bulut.
Yalancı pamuk tarlasından ibaretti.
Kimseye yok bedduam.
Yaşamaksa yaşadım,
Doğru bulduğum her şeyi.
Sitemim bir bana.
Birde ansızın yakalandığım ahmakıslatan yağmuruna.
Mutluluk içimizde saklanmayı seven yaramaz bir çocuk gibi.
Utanmadan saklanır büyümek istemez.
Seçim Seziş, Ocak 2015, Adana
Sayfa 11 - Gar Yayınları, 1. Baskı, Eylül 2015, - İstanbul
(Sazan balıklarını beğendiğine dair yalan söylerken) Yalan söylememin nedeni pek de nezaket değildi. Yalan söylemiştim çünkü hiçbir lisan canımın sıkıntısını değil ifade etmek yanından bile geçemezdi. Çünkü hiçbir deyim hayal kırıklığımın kırıntısını bile anlatamazdı.
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
"Hatıra böyledir. Babaannen öldü ama babaannenin hatırası onu canlı kılıyor.Eger cennetinin güzelliklerini beynine kazımayı başarırsan, mucizevi gerçekliğini olmasa bile en azından etkisini kafanda taşırsın."
Sayfa 85Kitabı okudu
Gelecekteki bu soygunun keşfi karşısında takınılabilecek iki tavır vardır : Ya senden koparılarak parçanın mümkün olduğunca acısız kopması için kişilere ve eşyalara bağlanmamaya karar verirsin; ya da tam tersine kişileri ve eşyaları olabildiğince çok seversin, sevgini bolca verirsin...
Sayfa 84Kitabı okudu
.. eski bir Japon geleneğine gayet sadık bir şekilde kıpırdamadan beni izleyen insanları gördüm . Bu geleneğe göre asla birinin hayatını kurtarmamak gerekirdi, çünkü bu onu çok büyük bir minnettarlığa zorlamak olurdu.
Sayfa 48Kitabı okudu
Şu ya da bu şekilde ölümü çok yakından tanımış ve geri dönmüş olanların kendi Eurydike'leri vardır .Onlar ölümü çok iyi hatırlatan bir şeye sahip olduklarını ve asla onun yüzüne bakmamak gerektigini bilirler. Çünkü ölüm bir yeraltı hücresi gibi,perdeleri çekili bir oda gibi , yalnızlık gibidir, hem ürkütücü hem çekicidir .İnsan orada rahat kavuşacağını hisseder. İçindeki kış uykusuna yatmak için kendini bırakmak yeterlidir.Eurydike öyle hoş ve çekicidir ki insanın ona neden direnmesi gerektiğini unutasi gelir.
Tek bir nedenle direnmek gerekir : Bu yolculuk tek yöndür, dönüşü yoktur.Aksi takdirde dirinmek gerekmezdi.
Sayfa 34Kitabı okudu