Doğrudan duyguları harekete geçiren yüce kavramlar olarak "şehitlik", "kutsallık", "din", "milliyetçilik"; korku kavramları olarak "terör", "savaş", "ekonomik kriz"; öfke ve nefret kavramları olarak "şer odakları", "ülkeyi ele geçirmeye çalışan kötüler", "gizli gündemleri olan dış güçler", "kıskanan ve kuyu kazan ötekiler"; hüzün kavramları olarak da "tarih boyunca uğranılan haksızlıklar", "yaşanan mağduriyetler" ve daha birçok benzeri yaklaşım, hakikatin önemsizleşmesinin temel başvuru araçlarıdır.
Özne mutlak anlamda hiç de kendiyle özdeş (kendiyle kaim) değildir, ama doğrusu bir başka özneyle özde eştir. İşte bu özde eşliktir ki özneler arası ünsiyeti peyda eder -bu en yalın anlamıyla s(ev)gidir. Bu, söz gelimi eşimle aynı evi paylaşmamdır, aynı evi, aynı rahmi, aynı karnı... Eş'liği dar anlamda almamak lazım. Öznenin özneyle bitişikliği, komşuluğu, kardeşliği (karın-daşlığı), kısacası eşliği söz konusudur. Özdeşlik değil, öz-de-eş-lik kısacası..."
Sayfa 48Kitabı okuyor
YALIN
Her seven
Sevilenin boy aynasıdır.
Sevmek
Sevilenin o aynaya bakmasıdır.
Yalın ayak, başı kabak dolaştık hep garb-ı âlem
Kimi yahşi kimi vahşi kimi erbab-ı kalem
Ünvanın hıyardır ama diyelim bari badem
Ver sokayım çizmene hediye olundu madem
(Yahşi Batı, 2009, Yönetmen: Ömer Faruk Sorak, Senaryo: Cem Yılmaz)
Sayfa 83Kitabı okudu
Biri dese ki
Ruhtan öncedir ışık
Ve kusura yakın
İnan.
Hayat ne kadar karmaşıksa
İyilik o kadar yalın.
Sayfa 21Kitabı okudu
Psikolog Mihaly Csikszentmihalyi Akış: Mutluluk Bilimi (1990) kitabında bu aşkınlık haline yalın bir isim vermişti: Akış. Tüm yaratıcı bireyler; besteciler, ressamlar, yazarlar, yazılımcılar, mi marlar, hukukçular, şefler eksik bir parçayı ararken akış haline geçerler.
Son :(
Bana göre, hayat bir dizi rastlantı ve bizim o rastlantılarla birlikte nasıl varolduğumuz ya da olmadığımız. Önce günaydın, sonra biraz haz, biraz acı, biraz aşk, biraz hayal kırıklığı, biraz sıcaklık, biraz yalnızlık, biraz boyun eğme, biraz başkaldırı ve ardından iyi geceler. Düş gücü ve tutkuları engellenmişler için ise hayat, çocukken oynadığımız oyunların büyüyünce izin verilmeyen oyunsuzluğu. Bence hayat, burada saydıklarımla ve saymadıklarımla, tartışılması gerekmeyecek kadar sıradan ve yalın. İnsanlık tarihi boyunca onu karmaşık bir hale getirme yönünde öyle ustalaşmışız ki bazılarımız bununla ilgili bir şeyler söyleme ihtiyacını duyuyoruz; hayatın kendisinden çok, onu çözülmesi zor bir yumağa nasıl dönüştürdüğümüzü anlatabilme umuduyla
Çocukken benim için lüks, kürk mantolar, uzun elbiseler ve deniz kıyısındaki villalardı. Daha sonra, bunun entelektüel bir yaşam sürmek olduğuna inandım. Şimdi bana öyle geliyor ki lüks aynı zamanda, bir erkeğe ya da bir kadına olan tutkuyu yaşayabilmektir.
Sayfa 51Kitabı okudu
