Yalnız bir opera
Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana.
Yemin ederim kıskanırdım. Bir başkası kızımı nasıl öper? Nasıl babasından çok sever? Düşüncesi bile ağır geliyor. Elbette bunlar saçmalık, Elbette herkes sonunda yuvasını kurar. Ama kızımı evlendirmeden önce damat adaylarının hepsine kusur bulmak için kendimi paralardım sanırım. Sonunda da sevdiği adama verirdim. Yalnız kızının sevdiği adam, babaya herkesten kötü görünür. Hep böyle olur.
Sayfa 106 - Everest Yayınları
Yalnız Bir Kez
Yalnız bir kez anladım yaşamın ne için olduğunu.
Boston'da birdenbire anladım;
Charles nehri boyunca yürürken,
kendi kendilerini çoğaltan ışıkları izledim,
hepsi neondan ve yanarsöner-yürekli,
ağızlarını opera şarkıcıları gibi açan;
saydım yıldızları, benim küçük kampanyacılarımı,
yaprakları dökülmüş papatyalarımı ve aşkımı gecede
gezdirdiğimi anladım, onun yeşil yüzünü
ve ağladım acı içinde, doğuya giden arabalara
ve ağladım acı içinde, batıya giden arabalara ve götürdüm
gerçeğimi küçük kavisli bir köprüden öbür tarafa
ve gerçeğimi telaşlandırdım, onun çekiciliğini, evi
ve bu değişmezleri istif ettim sabaha
yalnızca onları gitmiş bulmak için.
1969
Kiesewetter'in Mantık kitabında, "Gaius bir insandır. İnsanlar ölümlü olduklarına göre Gaius da ölümlüdür," deniyordu.
İvan İlyiç bu örneği bütün ömrünce yalnız Gaius'a uygulamayı doğru buluyordu. Kendisine uygulamayı ise asla doğru bulmuyordu. Gaius, sıradan bir insan olduğu için bu hüküm doğruydu. Ama İvan İlyiç, Gaius olmadığı gibi sıradan bir insan da değildi. O, öteden beri bambaşka, herkesten apayrı bir varlıktı. O, vaktiyle annesi ve babasıyla, Mitya ve Volodya kardeşleriyle, oyuncaklarıyla, arabacıyla, dadısıyla, sonra da Katenka ile geçen çocukluğunu, delikanlılığını, gençliğini, sevinçleriyle, kederleriyle, heyecanlarıyla anan Vanya idi.
Gaius, Vanya'nın o kadar sevdiği çizgili lastik topun kokusunu bilir miydi? Gaius onun gibi annesinin elini öper miydi? Annesinin ipek elbisesi Gaius için böyle tatlı hışırdar mıydı? Pravovedenniye okulunda börek yüzünden başkaldıran Gaius muydu? Aşk duygularını hisseden Gaius muydu? Gaius onun gibi duruşma idare edebilir miydi?
Gaius gerçekten ölümlüdür, onun ölmesi kabul edilebilir. Ama ben, Vanya, İvan İlyiç, ben başkayım... Bütün duygularımla, düşüncelerimle başkayım! Ölüme zorla götürmeme imkân yok. Çok feci bir şey olurdu bu!
Sayfa 54 - Can Yayınları
1897'de yine bu bahçededir 11 yaşındaki Aka Gündüz. Ancak bu defa
yanında saraya yakın bir büyüğü vardır. Padişaha gidip okumak istediğini,
kendisini bir yatılı okula koymasını söyleyecektir. Birden ağaçların arasından
3-4 kişi çıkar karşılarına. Birisi öbürlerine göre daha iyi giyimlidir. Çocuğun
dikkatini çeker bu zayıf ve hafiften öne eğilmiş sakallı adam. Adam kendisini
yanına çağırır. Burada ne aradığını sorar. Aka Gündüz, olanca saflığıyla,
buraya padişahı görmeye geldiğini ve okula gitmek istediğini, kendisine
yalnız onun yardımcı olabileceğini söyler.
Çocuğun okuma konusundaki kararlılığı hoşuna gider adamın ve padişahla
konuşup kendisinin zamanın en iyi eğitim kurumlarından Galatasaray'a
yazılmasını, babasının sürgünden kurtarılmasını ve binbaşı yapılmasını
sağlayacağını temin eder; yanındakilere çocuğa bir miktar harçlık vermelerini
söyler. Çocuk sevincinden tekrar tekrar ellerini öper adamın ve binbir
mutluluk çiçekleri açtırarak içinde, sarayın hakkâkbaşmm elinden tutarak
babasına müjdeyi yetiştirmek üzere evine döner. Yolda hayretle öğrenir ki,
elini öptüğü adam, padişah Abdülhamid'dir!
Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz.
Birbirine uzanamayan
Boşlukta iki yalnız yıldız gibi
Acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz.
Bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca
Kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız.
Ne kalacak bizden?
bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim su kırık dökük şiirim
Sessizce alacak yerini nesnelerin dünyasında
Ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden
Bizden diyorum, ikimizden
Ne kalacak?
(Yalnız Bir Opera 🌿)