224 syf.
·
Puan vermedi
·
7 günde okudu
Daha önce depresyon yaşayan biriyseniz bu kitap size çok yakın gelecek. Yaşadıklarımın benzerliği üzerine kafa yormak bakış açımı genişletti. Depresyonla mücadelenin meşru tek bir yolu yok, dengeye götüren her yol mübahtır. Daha önce depresyon yaşamadıysanız bu kadar abartı neden alt tarafı üzgünsünüz diye düşünürsünüz. Ben bu kitabı sevdim, okuyun. Eğer depresyondaysanız belki de iyi gelecek bir şeyle karşılaşırsınız. Böyle bir şey bulamasanız bile başka birinin daha bunu yaşadığını bilmek yalnızlık hissini azaltabilir. Okuyun. Hepimiz teraziyi ortada bir yerde dengede tutuyoruz. Bu cümlede belki de dikkat çekmeyen bir kelime; hepimiz. Depresyon hepimizin yaşayabileceği bir süreç ama yalnız değiliz. Ben de aynısını yaşadım. O umutsuzluk ve çaresizlik girdabının içinden çıktım. Evet oradayken her yöndeki toz bulutları ufku görmeye engel oluyor ve bu fırtınanın hiç geçmeyeceğini düşünüyordum. Ama geçti. Her zaman bir umut var, her zaman olacak.
Yaşama Tutunmak İçin Nedenler
Yaşama Tutunmak İçin NedenlerMatt Haig · Kollektif Kitap · 20151,011 okunma
Evet, biz kendimize benzeriz, biz iyilikle kötülüğün eşi bulunmaz bir alaşımıyız; biz kültürden, Schiller’den yanayız, ama meyhanelerde çıngarlı içki âlemleri yapıp sarhoş arkadaşlarımızın sakallarına dalmaktan da geri durmayız. Bizim de iyiliğin, güzelliğin tutkusuna kapıldığımız olur ama, bu ancak her işimiz yolunda, düzeninde gittiği zamana mahsustur. En yüce idealler uğruna kendimizi feda etmeye hazırız, evet, feda etmeye… Yalnız bunların elimize zahmetsizce, gökten zembille iner gibi geçmesi şarttır, bedavadan, tamamen karşılıksız olarak… Vermeyi zerre kadar sevmezsek de almaya —ne olursa olsun— bayılırız. Bize dünyanın çeşitli nimetlerini sunun (hem çeşitli olacak, aşağı kurtarmaz!), daima nabzımıza göre şerbet verin, o zaman biz de, size ne kadar iyi olabildiğimizi ispat ederiz. Açgözlü değiliz ya, gene de paraya karşı istekliyiz; hem çok, alabildiğine çok para olsun! Bu kadar paramız olunca nasıl eli açık olduğumuzu, “adi maden”i nasıl hor görerek sefahat âleminin bir gecesinde altından girip üstünden çıktığımızı göreceksiniz! Para veren olmazsa, istedikten sonra bulmasını bildiğimizi de gösteririz.
Reklam
YALNIZ DEĞİLİZ Bir ufka vardık ki artık Yalnız değiliz sevgilim. Gerçi gece uzun, Gece karanlık, Ama bütün korkulardan uzak. Bir sevdadır böylesine yaşamak, Tek başına Ölüme bir soluk kala, Tek başına Zindanda yatarken bile, Asla yalnız kalmamak. (...)
Bir ufka vardık ki artık Yalnız değiliz sevgilim. Gerçi gece uzun, Gece karanlık, Ama bütün korkulardan uzak. Bir sevdadır böylesine yaşamak, Tek başına Ölüme bir soluk kala, Tek başına Zindanda yatarken bile, Asla yalnız kalmamak.
bir ufka vardık ki artık yalnız değiliz sevgilim. gerçi gece uzun, gece karanlık, ama bütün korkulardan uzak. bir sevdadır böylesine yaşamak, tek başına ölüme bir soluk kala, tek başına zindanda yatarken bile, asla yalnız kalmamak.
kendimleydimbirbaşımaydımaldırmadım güneş kadar yalnız olmak tadındaydım halbuki ağaç... değiliz demek toprak çağırır beni şimdi bir başına
Reklam
Hoş geldin yeni yaşım, güzelliklerinle gel :)
Cemal Süreya' nın da dediği gibi: " Sadece yorgunum. Ne küs ne yalnız ne aşığım." Fiziksel bir yorgunluk değil bu kalbim yorgun, ruhum yorgun. İyi niyetimin defalarca kez suistimal edilmesinden, insanların beni işi düştüklerinde bilmelerinden yoruldum. Sürekli dinlemekten, sürekli kendi yüküm bana ağır gelirken başkalarının yükünü
biz insanlarız, kendimizi her şeyden üstün sananlar. yaşam zincirinin en tepedeki halkasıyız. topraktan geldiğimize inanır ama varlığımızda yıldızların parçalarını taşırız. biz insanlarız ama yalnız değiliz. üstün değiliz, güçlü olan değiliz.
Ben bana yeterim:)
Sadece kendi varlığımızla beraber olmanın değerini anlamışsak, aslında hiçbir zaman yalnız değiliz.
Sayfa 208 - TOTEM YAYINLARIKitabı okudu
“Kitap okurken, acılarını sadeleştirmeden yazanlara tesadüf ettiğim zaman şunu idrak ediyorum en çok: Böylesine yoğun bir acıyla muhattap olan sadece biziz sanıyoruz ama çok şükür sandığımız kadar yalnız değiliz.”
Reklam
başardık o halde herkes giderek daha da yalnızlaştı
Üstelik başkalarından koparken ailelerimize yöneliyor da değiliz. Robert’in topladığı araştırmalar bütün dünyada ailelerimizle birlikte bir şeyler yapmayı da bıraktığımızı gösteriyor. Ailece yenilen yemekler, ailece televizyon seyretme, birlikte tatile çıkma çok daha azalmış durumda. Putnam bir grafik inceleme üzerinden 20. yüzyılın son çeyreğinde ailevi birlikteliğin hemen her türünün daha seyrek hale geldiğini gösteriyor. Britanya ile batı dünyasının geri kalanı için de benzer rakamlar söz konusu. Bizden önce gelen insanlara kıyasla birlikte çok daha az şey yapıyoruz. 2008’deki ekonomik krizden uzun süre önce meydana gelen toplumsal çöküşle birlikte kendimizi çok daha yalnız hissetmeye başladık. İnsanların birbirlerini kollamasını sağlayan aile, mahalle gibi yapılar darmadağın oldu. Kabilelerimizi dağıttı. Bir deneye kalkıştık -insanların kendi başlarına yaşayıp yaşamayacağını görmeye çalışıyoruz.
“Bir eylül akşamındayız, kimse gülmüyor Bir siyah beyaz fotoğrafta pus gibiyiz Belki biraz önce birini kaybetmişiz Siz hiç eksilmediniz mi? Biz çok eksildik” Hünsü Arkan/Yalnız Değiliz
Sayfa 87 - Küsurat Yayınları
390 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Kumrularinbabasi
Ustanın bu kitabını sonbahar aldım elime fakat bir iki hikaye sonra bir türlü okuyamıyorum olmuyor akmıyor sevemedim derken, durdum kestim okumayı başka bisey de okuyamıyorum. Okuma alışkanlığım sekteye uğruyor ama başka bir şey de okuyamıyorum takinti gibi bisey yarim bırakamıyorum. Her zaman sey derim bazı filmler ve kitapların izlenme okunma zamanları vardır. Sonra neden yazmiyorum ben lan dedim kendi kendime ama yazacak bi hikayem yok. Blok yazabilirim ama hikayem yok. Sonra çalıştığım dizi bitti Anadolu turuna çıktım, Erzurum Kars filan derken kitabi da aldım yanıma. Tam kafamda yazmak icin konular ararken ustanın bu kitabı yol gösterici oldu. Bu kitap gündelik hayatın içinden sıradan da olsa insanların gündelik akişlarini yalniz bir adamın gözünden biraz komik biraz eleştirel bir gözlem ile anlatıyor. Bir lokantanın adını "Eveenyakinlokanta" olarak isimlendirirken, lokantadaki musteriyi "Dublesitekgibi" isimler takarak sıradan olayları harika bir gözlem ve isimler ile bize anlatıyor. İş yeri, oteller, apartmandaki komşular, İstiklal caddesinin demografik yapısı, ülke siyasi yapısı, ablası, temmuz sıcağı, istanbul sevimsizligi ve yalnız bir adamın kumrular ile aile olduğunu hayal ettiği sıradan olayları hiç de sıradan olmadan anlatan harika bir eser. Kitabın sonunda burnumun direği sızladı. Yalnız yaşıyor olabiliriz ama yalnız olmak zorunda değiliz. İyi ki bu topraklardan bir Ferhan Şensoy geçmiş.
Karagöz ile Boşverinbeni
Karagöz ile BoşverinbeniFerhan Şensoy · Ortaoyuncular Yayınları · 2008101 okunma
-Bedenlerin yan yana olmasıyla değil ki beraberlik.Ya da yanımızda kimse yokken yalnız değiliz ki. -Ama bir şeyler eksik olmaz mı, o yanında yokken? -hiçbir an, hiçbir şey eksik değil. Her an, her şey tam.Tam da olması gerektiği gibi.Eksik diyen senin zihnin.Ve aşk kendi tamlığını hissetmeden yaşanamaz.İhtiyaç hissi sevginin bilmediği bir konu.
Paranı, makamını,herkesin imrendiği pahalı saatini,ayakkabını,kişiliğini doldurmak için satın aldığın herşeyi bırak. Çıkalım yola, o güzel yola. Bastığımız yerlerde çiçeklerin açacağı yola, Gül kokularının bizi beklediği yere, İnanmış bir adamın yollarında yürümesini bekliyor o yollar. Üzerinde bir rahmet yağmuru yağdırmayı bekliyor o yollar. Bütün derdini zerre isyan etmeden yüreğinde taşıyan insanları bekliyor o yollar. Yalnız değiliz,korkacak değil,sevecek bir Rabb'imiz var... Şükür yağmurları yağacak süt kokan avuçlarımıza, Avuçlarını süt kokacak kadar haramdan sakınanlara...
Sayfa 57 - YakamozKitabı okuyor
1.500 öğeden 46 ile 60 arasındakiler gösteriliyor.