🪽Selamlarr! Polisiye ve hafif gizem türünde bir kitaba hasret kalmışım. Elime aldığım gibi de bitti
🪽Bir seri katilimiz var. 4 cinayet işleniyor, ölen kadınlar da bağlantılı. İlk olarak ölen kadının kardeşiyle olan mektuplarını okuyan cinayet masası amiri Afşar, Zübeyde’nin kardeşi Habibe’ye ulaşır. Yalnız iletişim şekilleri biraz… eskidir. Mektup yoluyla anlaşırlar çünkü Habibe dul olduğu için öyle el adamlarıyla falan yüz yüze görüşemez. Habibe’nin masmavi gözleri, vücudunda görülebilen tek yerdir. Afşar ise onun tam tersi; rahat, samimi, sınır tanımayan bir adamdır. Ama işte aşk… Afşar’ın sadece gözlerini gördüğü bir kadına kendini kaptırması onu bile şaşırtsa da, ablasının te*avüze uğrayıp öldürülmesini araştırdığı sürede işler daha da karmaşıklaşır. Habibe’nin ailesi, geçmişi her şey ortaya çıkacaktır. Zübeyde’nin üstüne üç cinayet daha işlenir. Habibe’nin etrafındaki herkes birer birer yok olurken bu kadınların öldürülme sebebini bulabilecekler midir?
Afşar çok komik bir karakterdi yani Habibe’yle diyaloglarını okumak beni aşırı güldürdü Üzümlü kek olayı, küfür kaçırması vs tatlı anlardı. Kitabın sonu beklediğimden çok farklı bitti yazarın olayı bağladığı yer başarılı olmuş bana göre. Polisiye türde hafif aşk ve gerilim harmanlaması kitabı tavsiye ederim
“Sana kendimi anlatsam izin versen de dedin, ama sadece duygularını anlattın, yaşadıklarını değil.”
Cahit Külebi kadar güzel anlatan çok az şair tanıdım. Doğaya onun kadar güzel bakan, yaşadığı yüzyıldan yorulsa da ona ve insanlara dair umudunu yitirmemeye çalışan... "Mutluluk dediğin, bir lavaş ekmek. Bir avuç ateştir, umut dediğin."
