Otuz üç sene
“Otuz üç senelik evlilik bağı kopmuş, artık yalnız başına kalmıştı. Şu yalnızlık dokunaklı değil mi ? Otuz üç seneden sonra her yerde, her şeye karşı yalnız! Bu engin denize, bu uzak ufuklara karşı yapayalnız! Hatta sema bile o lacivert gözleriyle kendisine şefkat ve merhametle bakıyordu.”
Sayfa 21 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Otuz üç senelik evlilik bağı kopmuş, artık yalnız başına kalmıştı. Şu yalnızlık dokunaklı değil mi? Otuz üç seneden sonra her yerde, her şeye karşı yalnız! Bu engin denize, bu uzak ufuklara karşı yapayalnız! Hatta sema bile o lacivert gözleriyle kendisine şefkat ve merhametle bakıyordu.
Sayfa 21 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yalnızlık Üzerine
Bu kitabı 
Jean-Louis Fournier ’in dünyada yapayalnız kaldığını anlatıyor. Tanıdığı herkesi kaybetmiş. Hatta karısının ölümünden sonra aldığı kedisi de ölmüştür. Forunier insan olarak acizliklerimizi anlatıyor. Aslında çok başarılı bir yazar olmasına rağmen hiçbir şeyin ona yetmediğinden bahsediyor. Bunu da espirilerinin içine sıkıştırarak yapıyor.
Beklemek umudu azaltıyordu. Umut beklememekteydi aslında. İnsan ne kadar koşarsa, o kadar geç kalıyordu her şeye...
Sayfa 72Kitabı okuyor
Onu bir süre daha görmezse yüzünü unutacağı korkusu kaplıyordu içini.
Sayfa 62Kitabı okuyor
"- Allah'la kulun arasına girilmez!
Gördünüz mü, nasıl giriliyormuş?..
Fakat bu girme değil, kulu Allah'a götürme işi. Yoksa zaten her fert Allah'ıyle yapayalnız; meleklerden bile gizli kalacak derecede yalnız... Bu mânada zaten araya girmek muhal... Fakat ileridekinin geridekini çekip götürmesi bakımından, Allah ve hakikate delâlet yolunda vasıtanın ne demek olduğunu o, kafası balyozla ezilemeyecek kadar sert küfür yobazına şöyle anlatınız:
- Sen, raftaki bir kitabı almak için bile araya vasıta katar, iskemleye çıkarken; sen vapurdaki yolcuyu seçmek için bile vasıtasız edemez, eline bir dürbün alırken, Allah'a vasıtasız ermekten, hattâ tapmaktan nasıl bahsedebilirsin? Köprüden Üsküdar'a geçmek için bile vasıtasız kalsan bütün Karadeniz'i dolanmaya mecbur olan sen!
En büyük vasıta, O, Peygamber, Peygamberlerin Peygamberi...
Sonra sahabi...
Sonra velî...
Sonra âlim...
Sonra Müslüman, sadece, basit ve kuru Müslüman... Herkes herkese ve her şey her şeye, vasıta... Böyleyken herkes ve her şey, Allah ile dosdoğru bağlantıda..."
Sayfa 160 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
Dehşet görmekte değil ki, alışmakta ve kabullenmekte...
Sayfa 45Kitabı okuyor
Kalıplardan,kurallardan, gelenekten, dayatmalardan, baskıdan kendini muaf tutabilmeli insan. Herkes gibi olmamanın bedelini ödemeyi göze alarak, bildiğin ve inandığın şeyi sevgiyle üretmeye devam etmek... İyi yaşayacaksan böyle yaşayacaksın. Gerisi kölelik, gerisi esaret...
Sayfa 38Kitabı okuyor
Yani olabildiğince dalgın, düşünceli ve çaresiz oluyordu. Bir o kadar da yalnız hatta, yapayalnız... Belki arada bir hala vah çekiyordu da, artık ben işitemiyordum.
Çünkü birileri karanlığa rağmen gelecek güzel günlere inanmayı sürdürüyor canı pahasına.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Bunca yıl dünya üzerinde ömür sürerek ne işe yaradık sanki...
Sayfa 11Kitabı okuyor
Çok zaman geçmişti üzerinden. Kaç mevsimin yağmuru altında ezildiler o günden beri. Yıkanıp yıkanıp kirlendiler boyuna. Başka adamlar, başka kadınlar girdi aralarına. Başka acılar, başka yenilgiler...
Sayfa 7Kitabı okuyor
Yani olabildiğince dalgın, düşünceli ve çaresiz oluyordu. Bir o kadar da yalnız hatta, yapayalnız ...
