Kalabalıklarla uğurlanıyordu Sait. Bir daha hiç yalnızlık çekmeyeceği bir seyahate çıkıyordu bu kez. Orhan Veli bekliyordur onu şimdi. Yeni şiirler yazmıştır bunca zaman. Oturup şiir okurlardı bulutlardan.
Sayfa 389 - Destek YayınlarıKitabı okudu
“Kendilerini felaketlerden koruyarak yaşayanlar ölmediler sanki. Uzun yaşamak bir gaye olamaz. İnsanca yaşamak, doludizgin, hesapsız ve geleneksiz bir yaşamak anlam verebilir şu dünyada geçirdiğimiz günlere. Herkes yaşlılığını rahat geçirmek için gençliğini heba edercesine her şeyi yasaklayıp kısıtlıyor kendine. Oysa gençliği ıskalanmış bir hayatın yaşlılığı ne işe yarar ki? Öleceksen aşktan ölelim ulan.”
Sayfa 348 - Destek YayınlarıKitabı okudu
“Ölüm kalan için fenadır. Gidenden ziyade kalanla ilgili bir meseledir ki zaten ölümü feci yapan şey de budur aslında. Cenazeler ölenler için değildir, o törenler, ağlamalar… Hiçbiri gidenler için değil… Herkes kendine ağlar gidenin arkasından. Hep kendine yanar, ben şimdi ne yapacağım diye. Kahredici olan geride kalan boşluktur. O boşluğu doldurmak ne kadar zorsa, matem de o denli uzun ve güç…”
Sayfa 316 - Destek YayınlarıKitabı okudu
İçinde insan olmayan sanat yaşamıyordur.
Sayfa 286 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Ne vakit darda kalırsan, biri seni sahiden gönülden sevsin istersen inan ki ölmemişsem eğer, seni bekliyor olurum.
Sayfa 260 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Yaşamaktan daha ağır bir yük yoktu sırtında.
Sayfa 234 - Destek YayınlarıKitabı okudu