‘Ah’lar Ağacı
1-
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Gitmek istiyordum aslında. Bu benim geçmişimdi, tahammül edilir gibi değildi, farklıydı, ölüydü. O yıllardan kendime defalarca söylemiştim -ve sonra yıllar içinde düşünmüştüm- hayatımın amacı başarmaktı, biri olmaktı, günün birinde çocukluğumu yaşadığım sokaklara dönmek ve o aşina yüzlerin, o küçük insanların bana karşı sergileyecekleri sıcaklığın, gayretin, hayranlığın keyfini sürmekti. Başarmıştım, dönüyordum ve küçük insanların yüzleri tümden yok olmuştu.