Müsveddeler
“Tekirdir tekerlenir bir saranı bulunmaz”
diyen o adama....
1-
Anlatarak bitiriyorum hayatımı
Bilmiyorum başka nasıl bitirilir bir hayat
Bir çiçek çizdim bu akşam avcuma
İsmini herşey koydum.
Sayfa 52Kitabı okudu
Hayat sürprizlerle doludur. Sen dersine ne kadar çalışırsan çalış, o sana hep çalışmadığın yerden sorar. Tabii sürprizlerle karşılaşmak istiyorsan, sınırlarını aşmalısın. Çemberin dışına çıkıp hayata farklı bir perspektiften bakmalısın. Korkarak yaşarsan hayatta yalnızca bir seyirci olarak kalırsın. Bir süre sonra karamsarlığa ve hayatın anlamsız
Ruhum, sevgi ve iyilikle dolup taşıyordu. Ama yalnızım, yapayalnız.....Hiçe sayıyorlar beni, nefret ediyorlar benden.....Yalnızca beni ürkütmeyen ve insanların bana çok görmedikleri tek yer olan buzdan mağaraları barınak yaptım kendime. Tek selamım şu kasvetli göğe, çünkü bir tek o merhamet eder bana....Ama ne olur, bir kez olsun duy beni.
Sayfa 125 - Can Yayınları
10 Mayıs
Tüm ruhumu harika bir neşe kapladı, bütün kalbimle hazzını yaşadığım tatlı bir bahar sabahı gibi. Yalnızım ve benim gibi insanlar için yaratılmış bu yörede olmaktan sevinçliyim. Yeteneğimi kullanamayacak kadar, değerli dostum, mutluyum, her yönü ile huzurlu bir yaşam duygusu içindeyim. Şu sıralar resim yapmam mümkün değil, bir çizgi bile çizemiyorum, oysa ben hiç şu andakinden daha büyük bir ressam olmadım. Etrafımdaki güzel vadi sis içindeyken, gökyüzündeki güneş benim ormanımın geçit vermez karanlığına vururken, yalnızca birkaç ışık ormanın içindeki mabede girerken, ben gürültüyle akan derenin kıyısındaki yüksek çayırların arasında uzanmışım, toprağa yakın bir noktada bin bir çeşit minik yeşillik dikkatimi çekiyor; bitkilerin sapları arasında küçük canlılar dünyasının vızıltısını, minik kurtların ve sineklerin çeşitli ve kavranamaz biçimlerini yüreğimin hemen yakınında hissederken, bizi kendi suretine göre yaratan Her Şeye Kadir Olan'ın varlığını, sonsuz haz içinde süzülürken bizi koruyan ve aydınlatan Sevgisi Herkese Yeten'in esintisini duyumsuyorum dostum! Gözlerime alacakaranlık çökerken, etrafımdaki dünya ve gökyüzü bir sevgilinin sureti gibi ruhumda yerini almışken - çoğunlukla özlem içindeyim ve şöyle düşünüyorum: Ah keşke bunları resmedebilsen, ruhun nasıl sonsuz Tanrı'nın aynası ise, ruhuna ayna tutacak kadar dolu ve sıcak bir biçimde içinde var olan şeyin soluğunu kağıda üfleyebilsen! - Dostum - Ama bu beni mahvediyor, bu görüntülerin muhteşemliğinin yarattığı gücün altında eziliyorum.
Sayfa 5
