İnsanın yüreğini dünya korkusu sarınca, o hem kendinin, hem başkalarının zalimi olmaya adaylığını koymuş demektir. O, artık ne kendine güvenir, ne başkasına. Bu insan, yeryüzünün bütün kalabalığı bir arada olsa da, kendini yalnızlığın azabından kurtaramaz.