Bana bu kitabı okumadan önce şiir nedir diye sorsalar galiba şunu derdim:
İnsanların duygu boşalmasının kağıtta anlam bulmuş hali işte başka ne olabilir kii..diye de eklerdim.
Fakat durum benim sandığımdan çok çok dahasıymış
Hani Özdemir Asaf demiş ya; "Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu birinciliği beyaza verdiler". diye.
Bende şiir anlayışımın değişmesindeki birinciliği bu kitapla Özdemir Asaf'a vermiş bulundum. Okumanızı tavsiye ederim, yeni başlayacaklar için de bence bu kitap güzel bir başlangıç olabilir.
Kitap hakkındaki düşüncelerime gelecek olursak;
Özdemir Asaf sade bir dil kullanıyor gibi görünse de derin anlamlar taşıyan cümleler kurmuş. Yaşadıklarını, çevresindeki olayları soyutlaştırarak düşünce planına aktarmış.Kısacası kelimelerle oyun oynamış diyebiliriz. Şiirlerinde her ne kadar duygu ön planda olsa da sözlerin mana derinliklerini ve düşündüren yanlarını görmezden gelemeyeceğim.
Gözümden kaçmayan diğer bir nokta ise yalnızlığı çok fazla benimsemiş , yalnızlık adına cümleler yazmış;
“ Yalnızlık
Müziğin bile seni dinlemesidir .” En bilindik satırlardan bir tanesi de “ Yalnızlık paylaşılmaz,
paylaşılsa yalnızlık olmaz .” Gibi pek çok cümle yer alıyor.
Sanırım iç dünyasındaki yalnızlığını bu gibi cümlelere tasvir etmek istemiş.Belki de bu sayede duygu aktarımı okuyucuya daha hızlı geçmiştir kim bilebilir...
Son olarak söylemek isterim ki; Bazı şeyler yalnızca yaşayarak tecrübe edilemez bazen yaşanmışlıkları okuyarak varolanı deneyimlememiz gerekir bunun için okumayı sevin, şiiri sevin, onu anlamaya çalışın ki orada kendinize ait parçalar bulabilesiniz.
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12
Tezer Özlü
(10 Eylül 1942 – 18 Şubat 1986, Yaş: 43)
