Okuduğum bütün kitaplar paramparça
çıkıp dolaşıyorum akşamüstleri bir başıma
bir uçtan bir uca yalnızlıklar oluyor kent
bulvar kahvelerinin önünden geçiyorum
sırnaşık aydınlar, arabesk hüzünler
bir gazete sayfasında sereserpe bir yosma
Sesler gittikçe azalıyor, kuşlar azalıyor
ve ne zaman yolum düşse vurulduğun yere
kızgın bir halka oluyor boynumda o sokak
Hüznü yalnız atlarımız duyuyor artık
biz çoktan unutmuşuz böyle şeyleri
ama içimde bir sırtlanın dalgın duruşu
ve dilimin ucunda küfre dönüyor her sözcük içimde.
Yağmur yağıyor Ömür hanım...gökten değil, yüreğimin
boşluğundan ömrümün ıssız toprağına...Ve ben sonsuz
bir düzlükte bir küçücük, bir silik nokta gibi eriyip gi-
diyorum. Seslensem kim duyar sesimi yalnızlıklar ka-
tından
youtu.be/WMk0wKTKGhk?si=...
Seni sevdiğimi unut
Sevişmelerimiz yalan
Unut beni de her yalan gibi unut
O sevgiler ki yoktular onlar ümitlerimizdi
Ne ümitler yaşlandı gel zaman git zaman
Ayrıldığımızı unut yalnızlıklar zaten yalan
Unut benide her yalan gibi unut..
Yağmur yağıyor Ömür hanım...
Gökten değil, yüreğimin boşluğundan ömrümün ıssız toprağına...
Ve ben sonsuz bir düzlükte bir küçücük, bir silik nokta gibi eriyip gidiyorum.
Seslensem kim duyar sesimi yalnızlıklar katından?
şehrin gürültüsünde boğulur seslerimiz
cumbalı odalardan kadim sırlar yayılır
iğde kokularında tene bürünür mazi
boğulmak üzeredir yorgun nefeslerimiz
kan toplayan gözlerden ölgün bakışlar düşer
sanki kalbimiz ıslak ve asılı balkonda
ağrıyan yanlarından mandal işkencesiyle
üstümüze geliyor çok katlı yalnızlıklar
toprağa yalın ayak düşme
şimdi tam sırasıdır
kaldır başını ve çevrene bak
vazgeçilmiş güzellikler göreceksin,
alışmalısın.
şimdi tam sırasıdır
kaldır başını ve yüzlerine bak
ısrarlı aldanışlar göreceksin,
alışmalısın.
şimdi tam sırasıdır
kaldır başını ve gidenlere bak
yanlış yalnızlıklar göreceksin,
alışmalısın.
şimdi tam sırasıdır
kaldır başını ve kalanlara bak
söyleyecek söz bulamayacaksın,
alışmalısın.
Sayfa 46 - Sarmal yayınevi Birinci Baskı 1996Kitabı okudu
Öyle güzellikler vardır ki sonunda yolumuzu kaybettirir ve yolunu kaybeden kalplerde korkular, soğukluklar, yalnızlıklar, hastalıklar, karanlıklar çoğalır.