Artık kendi dalına küskün
Bir ağaç gibi hayat
sanki hiç yel esmiyor
yaprak kıpırdamıyor
tutuyor soluğunu
bu cinayet filminin sonunu
dehşetle bekleyen kent
hiç mi hiç tükenmiyor
Beynimde kör bir testere
orta çağdan mı kalmıştır bin dokuz yüz yetmiş bir'den mi
gidip geliyor bir acının üstüne
dişliyor paslı gıcırtılarla beynimin sinir uçlarını
Kırkayak gibi geziniyor
yüzümün kavruk tarlasında
yapışkan gölgesi hüznün
Sayfa 35
Ve ah!
Yaşamanın bir izmarit gibi koktuğunu söylüyor oysa bahar kadar anlamlı ve güzel, biliyoruz.
Sayfa 80Kitabı okudu
gülümse, hadi gülümse..
ne zından karanlığı
ne zulüm
ne işkence
indiremez dudaklarındaki
gülümsemenin bayrağını
Sayfa 57 - Everest YayınlarıKitabı okudu
karanlıklarda örüyor ağını
örümcek gibi korkak
ve iğrenç elleriyle zulüm
kınsız bir hançer tutuyor
saplıyor yeşermekte olana
saplıyor bütün sevdaların bağrına
Dillendiremem de
yaşarım ancak
bütün boyutlarıyla hüznü..
“Birer kanlı gömlekti günler
yılan dilli bir yangındı tenimizde
sanki nesimi'ydik derimizi yüzüyorlardı
ama biz hep aynı coşkuyla yineliyorduk sevdamızı
"yaşasın halklar kahrolsun faşizm!"
Sayfa 13 - EverestKitabı okudu
Çünkü dökülür en cılız fırtınada
zamansız çiçeğin yaprağı
donup kaldı soluk bir gülümseyiş
çocuksu kıvrımında dudaklarının..
everest yayınlarıKitabı okudu