Yani belleğim, yüklü bir gemi gibi batıyor
"...yolum en çok da yolunu kaybetmişlere açılıyor
ben durup buranın yabancısı olduğumu anlatıyorum
aslında her yerin de
sonra bağırıyorum:
dünya kötü bir yer olmaktan vazgeçeli çok oldu
ama insanlar alışmış bir kere."