eternal sunshine

304 syf.
·
Puan vermedi
·
44 günde okudu
Momo
MomoMichael Ende
8.5/10 · 66,3bin okunma
Reklam

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
yalnız yolculuk yapan insan gerçekleşmemiş düşlerini, geçip giden yıllarını, deli gönlün eski taşkınlıklarını anımsayıp neler neler mırıldanmazdı ki? erişilmemiş nice istek insanın ruhunu tatlı bir kederle doldururdu. oysa ne kederde bir çare vardı ne de geçmişi düşünmekte. ruhun varlığını duyması, kendini tazelemesiydi bu
çocuk önce gözyaşlarından hiçbir şey göremezken, sonra tepesindeki bulutları seyre koyulurdu. nelere nelere benzetmezdi ki bulutları! bulutlar, çocuğun canının sıkıldığı zamanlarda uzaklara, çok uzaklara kaçmak istediğini bilir, geri dönmek istemediğini, ağlasalar sızlasalar da kimsenin eline geçmek istemediğini anlarlardı. ama kaçıp gitmesini istemezlerdi onun. orada kalsın, kendilerini sessizce seyretsin diye biçimden biçime girerlerdi. insan bulutlara baktıkça onları istediği biçime sokar, değişen şekillerden istediği şeyi düşünebilirdi. yeter ki insan neyi görmek istediğini bilsin!
76 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.