yalnız yolculuk yapan insan gerçekleşmemiş düşlerini, geçip giden yıllarını, deli gönlün eski taşkınlıklarını anımsayıp neler neler mırıldanmazdı ki? erişilmemiş nice istek insanın ruhunu tatlı bir kederle doldururdu. oysa ne kederde bir çare vardı ne de geçmişi düşünmekte. ruhun varlığını duyması, kendini tazelemesiydi bu