İngeborg Bachmann ve Paul Celan'ın,özlem ve acı,mutluluk ve yanlış anlamalarla dolu aşk hikâyesinin mektuplarından oluşuyor.
İlişkileri başlangıçta iki şaire ait romantik imgeler taşısa da, sonradan meslektaş ve iki yakın arkadaş formuna dönüşür. Hatta mektuplaştıları sırada Celan evlenip çocuk sahibi olur ve daha sonraları da Bachmann’ın Max Frisch ile birlikteliği başlar.
Paul Celan’ın geçirdiği buhranlara, sessizliğine, kendisinden uzaklaşmasına rağmen Bachmann onu asla bırakmak istememiş. Hatta kendini yetersiz hissettiği zamanlarda Celan’ın eşi Gisele ile de haberleşmiş. Kitapta PC ve Max Frisch mektuplaşmalarının yanında Ingeborg ve Gisele arasındaki mektuplar da gün yüzüne çıkmış.
Çok güzel başlayıp, buruk bir şekilde sona eren bir aşk hikayesi anlatılıyor. Sadece kişisel ilişkileri değil, bir dönemin Avrupası’nda edebiyat dünyasının yaşantı ve düşünce sistemine de şahit oluyorsunuz. Böll, Heidegger, Max Frisch, Mandelstamm, Günter Grass gibi dönemin büyükleri hakkında da kısa anektodlar mevcut. Keyifle okuduğum kitaplardan bir tanesiydi. Herkese iyi okumalar.
