Gözlerine doğru yola çıkınca,
Gökyüzüne doğru bir seyahate,
Gözlerinle dokunduğunda bana,
Gökkuşağının doğuşu gibi, heyecanlar sarıyor içimi.
Ellerinle tenimde gezmek,
Parmaklarınla şiir olup, kağıtlara düşmek
güneşe el uzattık
fakat yanmak aşka münhasırmış
uyku ve uyanıklık bir zaman dilimi artık
ey ninnilerin şahı
uyut
uyut bizi bu yalanın atardamarında
Ölüm yoklamaz
fakat diyelim ki huzur var melekler gelesi beri
Eskiden çöp kutuları olmazdı mahalle aralarında. Mahalleli sözleşmiş gibi belli noktalar belirler oraya dökerdi çöplerini. Kokudan ve miktardan durulmayacak hale gelince de ilk rahatsız olan çöpü yakardı.
Ben de öyle bir mahallede büyüdüm.
Evlerin tüm gereksizlerinin ve gözden çıkmışlarının ortak noktalarda yok edildiği, yanan plastiklerin
Kültürü çok geniş değerli bir dostum geçen gün bana diyordu ki;
- Artık benim için yeryüzünde bir tek eğlence kaldı: Okumak. Demek kültürlü bir insan için; düşünen, anlayan, öğrenmek isteyen bir kimse için her eğlence geçebiliyor, hepsi sönüp gidiyor, yalnız okumak kalıyor.
Öyle ise okumak nedir nasıl bir iştir ki böyle sürekli ve kolay ölmeyen