Bisikletçinin neşeli evini hiç unutamam. Bütün yaşamımca böyle bir evi özledim, böyle bir evim olsun istedim, içindeki kahkahalarla dans eden bir ev... Ama olmadı bitürlü, yapamadım, bundan sonra da yapamayacağımı biliyorum. Çünkü, yaşamın koşulları beni, hergünün ertesi sabahı sınava girecek bir öğrenci durumuna getirdi. Akşam yemeğinden kalk, çalışma masasına otur... Bu değişmez düzen pek seyrek olarak değişecek olsa, kendime karşı suç işlemişim gibi vicdan azabı duyarım.
Bir Yudum Kitap
Ben çocukken Bakırköy'de bahçeli evlerin sıralandığı küçük bir mahallede oturuyorduk. Sokakta oynamayı severdim. Aynı yaşta bir sürü çocuk, bazen futbol ya da misket oynardık bazen de arka mahallelere meyve toplamaya giderdik. Kural şuydu: Hava kararmadan evde olunacak. Babam lokantalarda çalıştığından gece eve geç gelirdi, bu yüzden bu kural
Sayfa 172 - İletişim Yayınları
"Olmadı," deme . "Oluyor," de..
"Bitiremedim " deme . "Bitiriyorum " de...
"Yapamadım" deme. "Yapıyorum" de...
"Başaramadım" deme. "Başarıyorum" de...
Sayfa 193Kitabı okudu
"Benden nefret ettiğini sanıyordum."
"Denedim.
Fakat olmadı, yapamadım."
Olmadı. Yapamadım. Hep bir şeyleri değiştirmek istedim ama hiçbir şeyi değiştiremedim. Yanlışın yerine ne koyacağımı bilemedim, doğru ne bilemedim. Hep bir şeyleri parçalamak istedim. Dağıtmak… Olmadı, olmuyor. Hiçbir şey yapamıyorum.
