Sevda dolu bir kalple yeniden doğacağım.
Sevdanın hüznü sarar kalbimi,
Sevgi rüzgarı savurur saçlarımı.
Bunalımın karanlığı çöker etrafıma,
Tutunamam hayata içimde bir yara.
Gönlümde sevda çiçekleri solmuş,
Rengarenk yapraklar düşmüş toprağa.
Sevginin izleri kalmış yüreğimde,
Ama tükenmişlik sarar her yanıma.
Gökyüzünde bulutlar ağlar sevda gözyaşı,
Kalbimde fırtınalar kopar görmüyor kimsesi.
Bunalımın girdabında kaybolmuşum,
Umutsuzluğun esaretinde sürükleniyorum.
Sevgiyle yoğrulmuş yılların ardında,
Gizli bir bunalımın pençesindeyim.
Tükenmişlik sendromu sarar beni,
Adeta bir yorgunluk hayata küskünlük.
Sevda, sevgi ve bunalımın içinde kaybolmuşum,
Gönlümde umutsuzluk çiçekleri solmuş.
Tükenmişlik sendromuyla savaşırken,
Kalbimde bir çığlık ruhumda bir yangın.
Belki de sevgiyle dolu yeni bir gün doğacak,
Bunalımın karanlığına veda edeceğim.
Tükenmişlik sendromunu geride bırakıp,
Sevda dolu bir kalple yeniden doğacağım.
• Mâhrez
KALBİM DARAĞACINDA ASILI
Kalbim orta yerinde kurulan darağacında asılı
Aylardan Aralık
Birazdan mürekkebim akıtacak sancılı cümlelerini
Tarumar olmuş, son kullanım tarihi çoktan geçmiş bir keder gözbebeklerimde.
Yeni sancılara gebe duygularım ,doğum arefesinde...
Oysa hazir değildi yüreğim yeni doğumlara
Kaçmaya çalıştıkca gözümün önünde vuruyor beni
Itirafcı kimliğim,
İnsanın kalbi kaç yaşında olursa olsun acırmış
İnsan olmakta buymuş ya zaten
Kaç yaşında olursan ol
Acı acı olarak kalır
Yaraların yara olarak
O güzel gözlerden hep yaş akarmış
Kirpikler hep ıslanırmış
Gözlerden sürmeler çekip gidermiş
Yutkunmak nedir bilinmez o zaman
Boğazda düğümlenir bildiğin tum kelimeler
Konuşamaz, duyamazsin, yalandan gülüşler yerini alır
Kalbinde hep bir yara yüzünde hep bir yalandan gülüş ve göğsünde hep bir ağrı ile kalırsın
Mevsim bahar iken bir de bakmışsın kara kış almış yerini
Kuşlar gitmiş, çiçekler ölmüş, yerine buz gibi havalar bırakmış
İçin biraz daha soğur biraz daha üşür bir yangın daha alır kalbini
Mevsimin da ne olduğunu unutmak ağır gelirmiş insana
Yaşanılacak çok şey varken kaybetmek ağır gelirmiş
KALBİM DARAĞACINDA ASILI HANGİ MEVSİM
Kalbim orta yerinde kurulan darağacında asılı
Aylardan Aralık
Birazdan mürekkebim akıtacak sancılı cümlelerini
Tarumar olmuş, son kullanım tarihi çoktan geçmiş bir keder gözbebeklerimde.
Yeni sancılara gebe duygularım ,doğum arefesinde...
Oysa hazir değildi yüreğim yeni doğumlara
Kaçmaya çalıştıkca gözümün önünde vuruyor beni
Itirafcı kimliğim,
Gayrimeşru Zaman
Akşamın kızıllığı gecenin karanlığına gebe,
Düşüyor dünya ile güneş arasına gece denilen perde.
İşte başladı sızısı,
Yüreğimin bir türlü kabuk bağlamaz yarası.
Yara ki dermansız, tabipsiz ve de ilaçsız.
Tüketir ümitlerimi ilerleyişi yaşımın zamansız.
Düşlerim tarumar, gerçekler tatsız.
Benim halim, memleketin hali.
Tapılan hakkın yeri şimdilerde tam bir yangın yeri.
Tozlu raflarda unutuldu gitti,
İki lokma rızkın önüne serilen liyakat bezi.
Dün döndük kıbleye,
İmam bağırdı; sözünün eri kişi niyetine.
Hoş kaydı kıblemizin ekseni,
Ellerimiz bağlı göbeğimizin altında,
Yüzümüzü döndük kıblenin aksi tarafa.
Nasıl dersen memleketin hali,
Kahkahalar bastırdı feryadın yerini.
Ataların, erenlerin hayır duası.
Belli mi olur belki açar bahtımızı.
acı ve yangın. ateş ve güneş. yara ve çiçekleri. okyanus ve mavisi.
yanan ormanım asla çiçeklenmeyecekti
buna o kadar inanıyorum ki
-
Saçlarında şimşek parçaları, dilinde kırağı,
Sen kimin yetimisin,
Kimi bekliyorsun durduğun yerde?
Sağır bir günün sonunda dilsiz bir gece
Sarıp sarmalıyor seni,
Gökyüzü gıcırtıyla kapanıyor üstüne.
Çağdaş Bir Ürperti
İsmet Özel
Anarak buruşuk memelerini bezgin günlerin
geçiyordum hüznün arkalarından
döşümde şehrin ahengini bozan ay resimleri
ve geceyi korkutarak durduran
tasarımlar.
Bu anlattığım bir gözyaşı değil, bunu öylece silip atamazsın.
Kalbimde bir sızı değil, geçmiş gibi davranamazsın.
Bir yara, bir kesik değil, bu yarayı zamanla kapatamazsın.
Bu bir yangın, bu gitgide büyüyen bir yangın ve sen bu yangını birden durduramazsın...