Eski çağlardan geldim Marie Sophie... Acılar kokan
Sardı ruhumun karanlığını güllerin örtündüğü peçe
Ömür bir kadehti, kırıldı sonsuz bir rüyâda
Sene: Bin yedi yüz otuz, Yer: Nedim Divânı'nda bir gece.
Gözlerim köhne bir konak Marie Sophie... Nerval'den de eski
Yaralı bir zakkum gibi titrerdin rüzgârlı bahçelerde
Kimindi kâlbin kanıyla yazdığı gazel? -Senin.
Ki hâlâ 'Aşk bir yastır', uğradığın o gizli mevsimde.
Bin yılda yazıldı bu şiir Marie Sophie... Hep aynı geceyle
Terk etti beni şafak, yüzümde sönmeyen bir ateş
Haydi toparlan, gidiyoruz, işte açıldı Divân
Çünkü doğmak üzeredir, geçmişte bekleyen güneş.
Çanakkale Muharebelerine Dair Yalanlar Ve Gerçekler
Türkiye’de 2003 yılından bu yana, 18 Mart, “şehitler günü” olarak anılıyor. Bu yüzden Mart ayı geldiği zaman Milli Eğitim başta olmak üzere burjuva ideolojisini üfüren tüm borazanlar benzer hamaset seslerini yüksek perdeden çıkarmaya başlıyorlar. “Şehitler” üzerinden ahlâksızca pompalanan kahramanlık edebiyatı ile emekçileri kapitalistlerin
Yolculuk
I
O zamanlar gökyüzü biçilmiş buğday kokardı
Çiğnenmiş üzüm, mısır püskülü, bostan yaprağı
Toprak kokardı insan emeğiyle yoğrulmuş.
Rüzgâr serin sesli konuğuydu evlerin
Bulutlardan ağaçlardan saçlardan süzülen
Bir dirim duygusuyla doldururdu odaları
Yağmur ikinci adıydı akşamların
Günün yorgunluğu üzerine dökülen
Bir düş inceliğinde
Sayfa 115 - 1985/86Kitabı okudu
Yüreğimdeki İspanya 1937
“…Manuel Altolaguirre, basmaya devam ediyordu.
Doğu cephesinin en ön hatlarındaki Gerona’da, eski ve terk edilmiş
bir manastırda basımevi kurmuştu. Bu manastırda, çok ilginç koşullar
altında benim Yüreğimde İspanya kitabım basıldı.
Sanırım çok az kitabın böylesine ilginç bir yazgısı ve öyküsü vardır…”
“Cephedeki askerler dizgiyi ve
"Yüreğimdeki İspanya" kitabı basım öyküsü
Bunu okumak dünyanın en güzel bir hediyesini almış gibidir...
Bir varmış bir yokmuş ile başlar her masal… İçinde nice imkansızlıklar, zorluklar olmasına rağmen güzel biter… Ve gökten üç elma düşer sonunda.Başımıza düşen elmalar masal aleminden çıkma vaktinin habercisidir…
Her insanında yaşanmış kendine özgü masalı vardır. Hayatımızın bazı zamanlarında yaşadığımız masallarımız, uydurma masallar gibi her
Babalar, sırtlarında yaralı yavruları, kadınları, üç yüz adım kadar ötedeki eski Yahudi Hastanesi'ne doğru koşuyorlar. Avlulardan, bodrumlardan yıkılmış duvar taşları arasından çıkarılan ölüler kaldırımlarda yığıştırılıyor. Ne kadar da çok ölü var! Tvarda tarafından yaralı taşınıyor. Kimi sedyelerle, kimi dolap kapıları üstünde. Binaların üst kat pencerelerinden çıkan ateş dilleri Sliska'yı aydınlatıyor. Havayı yanık taş, tuğla, çul, et kokuları dolduruyor. Binaların damlarında, saçaklarında rüzgar uluyor; rüzgar ateşi körüklüyor. Sliska yanıyor.
Sayfa 119 - Ötüken Yayıncılık
