19 Nisan 2024
22.42
Tam otuz yıl saatim islemiş ben durmuşum;
Gökyüzünden habersiz, uçurtma uçurmuşum... NFK
19.20
"Sakın beni unutma, olur mu? Çünkü ben seni hiç unutmayacağım." dedi. Neyim var ki unutulmayacak, der gibi gülümsedim. Ama unutuş yahut unutmayış hususunda bir yorumda bulunmadım. Çünkü "asla" diye kurulan
İki yalnız bir doğru edebilirdik
Şimdi farklı şiirlerde yaşar gibiyiz
Ben Mecnun, sen Şirin; tesadüf değil
Biz bize kurulmuş tuzak gibiyiz
Söz ettim mavilere, içimdeki yaralardan
Gökteki yağdı yine, yerdekinde yakamoz var
‘Bu bir soygundur’ der gibi bakan gözlerinden
Artık gider gibiyim
Gözlerinden artık gider gibiyim
Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın
Sığmadık şehirlere, şiirlere taştık
Unutmadım yine, bir büyüklük bende kaldı
Ah, kadehler kırıldılar sana bu gece