Eski Yunan’da “yoktan yaratılış”ın
olup olmadığına dair bir tartışma ortamına rastlamıyoruz. Eski Yunan’da maddenin ezeliliği
tartışmasız bir hareket noktası olarak ele alınmıştı ve maddenin “yoktan yaratılmış” olup olmadığı
hiç gündeme gelmemişti. Evreni meydana getiren unsurların ne olduğu, evrende gayesel bir yapının
olup olmadığı veya evreni tanımlamayan kimi modeller tartışılmıştı. Bu kadar hararetli tartışma
ortamında “yoktan yaratılış” üzerinde ciddi bir tartışma olmaması gerçekten ilginçtir. Bu durum
“tek Tanrılı dinler olmadan, insan aklı yoktan yaratılış iddiasında bulunamamıştır veya bulunması
zordur” iddiasını haklı çıkarmaktadır. Eski Yunan’ın dinamik tartışma ortamı, insan aklının,
bilimsel verilere dayanmadan, salt düşünce ile nerelere varabileceğinin en güzel örneklerinden
biridir. Musevilik, Hristiyanlık ve İslamiyet gibi tek Tanrılı dinler ise diyalektik (akıl yürütme
yoluyla tartışma) neticesinde değil, vahiy kaynaklı kitapların temelinde “yoktan yaratılışı”
savunurlar. Bu yüzden bu dinler, bilimsel birikim ve felsefi diyalektik ortamına ihtiyaç duymadan
iddialarını ortaya koyarlar. Çünkü bu dinler, insani birikimle oluşmadıklarını, yaratıcı Tanrı’nın
mesajı olduklarını söylemektedirler. Dinlerin ve felsefecilerin bu farkının altı çizilmelidir Big Bang ise bilimsel yöntemlerle maddenin ve zamanın başlangıcını göstererek yoktan
yaratılışı destekler. Bilimin bu kitapta incelediğimiz bulguları, tek Tanrılı dinlerin ortaya
koyduğunu desteklemekle, Aristo’nun ve Platon’un ezeli madde fikrini yanlışlamaktadır.
Sayfa 154 - İstanbul yayıneviKitabı okudu
Sualinizin zor kısmı da şudur ki, ilim olmadan şiir olmaz. Geniş bilgi ve kültür sayesinde güzel şiir yazılabilir. Aksi takdirde kendinizi
yenileyemezsiniz, imdi, bir kişinin şairane yaratılışı olup bilgisi de varsa ona gereken tek şey üsluptur. İsterseniz buna kişisellik ve yaratıcılık diyelim.
adem'in yaratılışı ne güzel bir felsefedir!
allah adem'i yarattıktan sonra, ruhu kendi ruhunun nefhasından ve bedeni ise kötü kokulu çamurdan veya kurumuş çökelti balçıktan olan bu varlığa isimleri öğretiyor, ondan sonra o emaneti yere ve göklere arz ediyor, herkes onu üstlenmekten çekiniyor, ama adem üstleniyor! melekler, ''bu yarattığın kimdir?'' diye itiraz ettiler, ''biz sana karşı her zaman rüku ve secdedeyiz, senin iradenin dışına çıkmayız; tabiatımız dumansız ateştendir; adem ise yeryüzünde fesat çıkarır, her lahza isyan eder, başkaldırır, her gün sana öfke ateşi yükseltir; onun yarısı yerdendir; niçin onu seçtin? niçin bizden onun karşısında toprağa yüz sürmemizi istiyorsun?
o emanet nedir ki allah onu sadece adem'e verdi? o isimler ne idi ki allah adem'e öğretti? o nefha (dem) ne idi ki allah onu adem'e üfledi ve onu canlandırdı?
Sayfa 348
İnsan da tıpkı doğa gibidir. Yaratılışı ve tasarımı itibariyle özü, saflığı ve potansiyeli bozulmadığı ölçüde güzel, yaratıcı ve zararsızdır.
Çok güzel bir tespit
Kerpiçten yapılan evlerle çimentodan yapılan evlerin arasındaki farkı anladığımızda neyi kaybettigimizi
ve neyi kazanmamız gerektiğini anlayacağız.
Kerpiç toprak, saman ve sudan oluşur. Taştan arındırılan toprak, saman ve su ile birlikte harç edilir, ardından önceden çıkarılmış kalıplara dökülerek şekil verilir ve belli bir süre güneşin altında piştikten sonra ortaya kerpiç çıkar. İnsanın yaratılışına ne çok benziyor. Allah tarafından Hicr suresi 26'ncı ayette; "Andolsun ki biz insanı kuru bir çamurdan, şekillenmiş bir balçıktan yarattık " şeklinde ifade edilen insanın yaratılışı ile kerpicin oluşturulması arasındaki benzerlik işte insan-mekan ilişkisi üzerinden bizi bir yere götürecek. Fıtrata...
Sayfa 37
İnsan da tıpkı doğa gibidir yaratılışı ve tasarım itibarıyla özü, saflığı ve potansiyeli bozulmadığı ölçüde güzel, yaratıcı ve zararsızdır.
Sayfa 24 - Final kültür Sanat YayınlarıKitabı okudu
Suyun Ayak Sesi~Sohrap Sepehri
Annemin sessiz geceleri için!
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
Dostlar, akan sudan daha iyi
Nebî Aleyhisselam, Cebrâil'e: " Gökyüzünü birçok defa inip çıkarken hiç sıkıldığın ve daraldığın oldu mi? " buyurdu. Cebrâil: "Üç yer hariç olmadı. Birincisi; Nemrûd, İbrahim (a.s)'i ateşe attığında ben Sidre'de makamımda idim. Bana "Habibime yetiş !" diye nida geldi. Ben de ateşe düşmeden yetiştim. İkincisi, Yûsuf'u kardeşleri kuyuya attıklarında "Kulun Yûsuf'a yetiş!" diye nida geldi. Bende makamımda idim. Kuyunun dibine varmadan yetiştim. Üçüncüsü, kafirler, Uhud Gününe nin küçük azı dişlerinden birini kırınca güzel yüzünden kan çıktı. Şöyle hitap geldi: "Ey Cebrâil ! Habibim Muhammed'e yetiş, kanı yere damlamasın." Ben de makamımda idim, indim ve kanını kanadıma aldım.
Sayfa 23Kitabı okudu
