Alemi dergahı dem
Gam damlar ağızdan
Ağu getir içek
Şu gök kubbe
Dam ola
Bu sefil
Bu rezil akla
Ağu doldur içsinler
Bir göçmüşe mabettirki
bu beden
Bu mabedi yık gitsin
Yar yaresiyle yardır
Yare yardan kalan ölü bir candır
O zaman ölüyüde diriyide göm gitsin
Duyduk ki bir derviş uzun uzun düşünür
Post üstünde
Kuyudur
Derindir
Kurumuştur kuyunun suyu
Çünkü kuyudan nemalanan çoktur
Ben giderken en çok seni götürdüm
Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları
Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı
Kutsal kitabımdı ziyan edilmiş sevgililer atlası
Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı
Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı
Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı
Ben
Yağmur
Ağladım..
BEN HAYATTA EN ÇOK BABAMI SEVDİM
Ben hayatta en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpı bacaklarıyla -ha düştü ha düşecek
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici - hep , hep acele işi
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezber ettim gurbeti
Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
Kırkı geçerse ateş, çağırırlar İstanbul'a
Bi helallaşmak ister elbet , diğ'mi oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu,
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu,
En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Şişelerde biriktirdim her hayali..Ayrı tuttum onları kavgadan,öfkeden hatta yardan.Saklamak oldu ilk işim onları sonra erken kalktım sonra mecburiyetlere daldım sonra kızdım sonra karnımı doyurdum ve eve yürüdüm.Her uykuya dalışta yastığımın altında sevdim onları uzaklarda çantamda iç çekişlerimde boğazımın en derin kertiğinde oldular...Olmalılardı olmasalardı olamıyordum çünkü bilirler!Sende biliyorsun anne...Bu kadar yaşımdan büyük kedere karşı koyarken ne tameli ayları sırtlandım ve vuslata hakkım olduğunu da sen hatırlattın!Şimdi hayallerimi o şişeden çıkarma zamanı!Ağaçları ve evleri bulutları ve yağmuru taşıma zamanı kitaplarımı güneşe çıkarma zamanı...Yerine özlediklerimi koyma zamanı...O şişeyi başka denizlere atma zamanı!YASEMİN BAŞ
Polisiye seven arkadaşlar mutlaka okumalı. Bir solukta okunan, bitirmeden elinizden bırakamayacağınız bir kitap. Her ne kadar polisiye bir roman olsa da, alt notalarında yasak bir aşkın hikayesi işlenmiş. İki sevgi arasında bocalayan, ne yardan ne serden vazgeçemezken, sevgisiyle boğan ve bunun farkına bile varamayan bir adamın trajik öyküsü. Kitabın sonlarına doğru tahminlerimin gerçekleşmemesi için yalvardığımı hatırlıyorum. Fakat son bölüm için hazırlıksız yakalandığımı söyleyebilirim. Acı gerçeğin tokat gibi yüzünüze inmesini engellemek imkansız. Her zaman ki gibi Ahmet Ümit müthiş bir final yapmış.
Kitabı tam olarak ne zaman okuduğumu hatırlamıyorum fakat üzerine çok kitap okuduğumu söyleyebilirim. Her detayı hala aklımda, unutmam imkansız. Ayrıca belirtmek isterim ki söz konusu kitap polisiye alanında kült kabul edilmiş. Ahmet Ümit in kaleminden alışveriş listesi bile olsa okunmalı kanaatindeyim. :)
Sis ve GeceAhmet Ümit · Everest Yayınları · 201318.9k okunma
kitabı bitirene kadar Tacettine kızdım... kızdım... kızdım... Kararsız ne istediğini bilmeyen bir erkek..Ne yardan geçmiş, ne serden... sonuç babasız büyüyen bir çocuk....çok yazık...
Çığrışır Bülbüller
Çığrışır Bülbüller Gelmiyor Bağban
Hoyrat Dost Bağından (Yar Yar)
Gül Aldı Gitti
Yüz Bin Mihnet İle Bir Bağ Bitirdim
Ben Yari Bezettim (Yar Yar)
El Aldı Gitti
Yüz Bin Mihnet Çektim Bir Daha Gerek
Hayli Ömür İster (Yar Yar)
Bir Daha Gerek
Yari Elden Aldı O Kanlı Felek
Aktı Gözüm Yaşı (Yar Yar)
Sel Oldu Gitti
Nazlı Yardan Kem Haberler Geliyor
Dostlarım Ağlıyor (Yar Yar)
Düşman Gülüyor
Dediler Ki Sefil Emrah Ölüyor
Kimi Kazma Kürek (Yar Yar)
Bel Aldı Gitti
Sivas/Şarkışla-Ahmet Ağırbaş-Ramazan Şenses
Kizil ağaç fidani tepeden budanir mi?
İnsan sevdiği yardan bu kadar utanir mi?
İndim dere düzune
Haşlamayı haşladım
sevdaluk eyu şeydur
Ben daha yenu başladum!kazım koyuncu