"Aşkın dergâhı benim garip alnımı eğdiğim yerdir. Öyle ya, insan doğar, büyür ve hayatın nasihatlarıyla yaşlanır. Bir gönül aşkın nasihatlarından öğrendiğine, ne hayatın ne de ölümün içinde rastlayabilir. Aşkın öğretmesi hayatın öğretmesi gibi acı ve ölümün öğretmesi gibi uzundur.
Madem gönül aşk ile doğmuş bana boyun eğmek düşer. Aşk yüzünden başıma ne gelse, aşk ile nişanım gam ve gözyaşı da olsa, benim korkum yâre kavuşmadan bunları yitirmek olur. Dilim çektiğim zahmetlere sitem yollamak istese, döner yine aşka seslenir: Artık esirine acı, bahtımın karanlığına ışıklı bir yol aç."
Sayfa 58 - Timaş Yayınları