Kitabı okuduktan sonra anladım ki ben bu kitabı okumaya psikolojik olarak hazır değilmişim ilk çeyrekte bırakmayı düşündüm fakat başladığım kitabı yarım bırakamıyorum maalesef bu yüzden devam ettim.
Fakat şu anda kendimi toparlamaya çalışıyorum.
Çocuklar üzülmesin ya üzülmesin bilhassa ebeveynler ve eğiticiler tarafından üzülmesin bu çok Can acıtıcı Geri dönüşü olmayan izler bırakan yaralar oluşturuyor.
çocukların yüreğinde oluşan bu yaralar dolayısıyla toplumu da yaralıyor.
Mamafih anne babalar da bu hayatı ilk kez yaşıyor o yüzden kimi durumlarda affetmek en büyük tedavi yolu olabiliyor.
"𝐷𝑢𝑛𝑦𝑎 𝑠𝑒𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑖𝑔𝑟𝑒𝑛𝑖𝑦𝑜𝑟," 𝑑𝑒𝑑𝑖, 𝑑𝑢𝑑𝑎𝑘𝑙𝑎𝑟𝑖 𝑘𝑒𝑦𝑖𝑓𝑙𝑒 𝑠𝑒𝑔𝑖𝑟𝑖𝑦𝑜𝑟𝑑𝑢. "𝑆𝑖𝑚𝑑𝑖𝑦𝑒 𝑑𝑒𝑘 𝑡𝑎𝑛𝑖𝑑𝑖𝑔𝑖𝑛 ℎ𝑒𝑟𝑘𝑒𝑠 𝑠𝑒𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑛𝑒𝑓𝑟𝑒𝑡 𝑒𝑡𝑡𝑖. 𝑆𝑒𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑘𝑎𝑐𝑡𝑖. 𝑆𝑒𝑛𝑖 𝑡𝑒𝑟𝑘 𝑒𝑡𝑡𝑖. 𝐾𝑒𝑛𝑑𝑖 𝑎𝑛𝑛𝑒𝑛 𝑏𝑎𝑏𝑎𝑛 𝑠𝑒𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑣𝑎𝑧𝑔𝑒𝑐𝑡𝑖 𝑣𝑒 𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖 𝑟𝑖𝑧𝑎𝑙𝑎𝑟𝑖𝑦𝑙𝑎 𝑠𝑒𝑛𝑖 𝑜𝑡𝑜𝑟𝑖𝑡𝑒𝑙𝑒𝑟𝑒 𝑡𝑒𝑠𝑙𝑖𝑚 𝑒𝑡𝑡𝑖𝑙𝑒𝑟. 𝑆𝑒𝑛𝑖 𝑏𝑎𝑠𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛𝑑𝑎𝑛 𝑎𝑡𝑚𝑎𝑘 𝑖𝑐𝑖𝑛, 𝑏𝑎𝑠𝑘𝑎𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑏𝑎𝑠𝑖𝑛𝑎 𝑑𝑒𝑟𝑡 𝑜𝑙𝑚𝑎𝑛 𝑖𝑐𝑖𝑛, 𝑏𝑢𝑦𝑢𝑡𝑡𝑢𝑘𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑏𝑢 𝑖𝑔𝑟𝑒𝑛𝑐 𝑠𝑒𝑦𝑖𝑛 𝑎𝑠𝑙𝑖𝑛𝑑𝑎
Tavsiye ET-Mİ-YO-RUM
Kitabı kategorize edecek bir konu bulamadım. O yüzden 'deprem'i seçtim. Çok da fena olmadı.
Kitap içeriğinde sıkça yer alan ensest ve sapkın ilişkiler (Anneyle, kız kardeşle yatma sahneleri ve eşcinsellik güzellemeleri) iyice abartılarak pornografik tasvirlerle sunulmuş. Tüm bu sahneler, hikâyeyi desteklemek için değil, hikâye sırf bu sahnelere yer verebilmek için zorlanarak oluşturulmuş. Bir de kedi katliamı sahnesi var ki; bu kadar ayrıntılı anlatım biraz hassas olanları kusturmaya yeter de artar.
Kitap bittiğinde bir sürü cevapsız soru kalıyor zihninizde. Final dersen yeşilçam filmlerinin finalleri bile bundan daha iyi. Her şeye rağmen kitapta hiç mi olumlu önerme yok derseniz, bittiğinde şu soruyu sormadan edemiyorsunuz. "Şimdi, altı yüz küsur sayfayı ben ne diye okudum?" (Ne yazık ki, başladığım kitabı yarım bırakamıyorum.)
Ayrıca burada kitabın aldığı uluslararası ödüllerin, hangi odaklar tarafından ne amaçla verildiği konusuna girmeyeceğim. Bilen biliyor.
Düşük puan vererek de tepkimi gösterebilirdim ancak bir puan dahi vermiş olsam içeriğe bir onay anlamı taşıyabilirdi.
Saygılarımla...
Normalde aksiyon,polisiye,bilim kurgu türevi kitapları severim gerçekten. Bu kitaba da tavsiye üzerine başladım. Ama başlarda gerçekten sıkılarak ilerledim. Ne yazık ki bir kitabı yarım bırakamıyorum ️ Enteresan bir vicdani azap duyuyorum Kitabın ortalarından sonra iyi ki bırakmamışım dediğim bir kitap oldu yalnız. Beni bir miktar utandırdı ‘eee şimdi ne olacak’ derken elimden bırakamadım. Ama yine de 10 puana gitmedi elim
160 syf.
·
Not rated
İlk 34 sayfa, serinin ilk kitabındaki Doppler ve geyiği Bongo'dan hiç bahsedilmiyor.Yanlış kitap mı okuyorum diye düşünüyorum ve onlar, 34.sayfada hikayeye giriş yapıyorlar.Loe'nin okuduğum 3.kitabı bu ve bazı kısımlarda ciddi sıkıldım ancak tarzını sevdiğim bir yazarı yarım bırakamıyorum.Sıkılsanız da bitirin, en azından sonunu öğrenmek için ki buna değdi.
Kitabın ilk 50 sayfası beni çok zorladı. 2-3 sayfa okuyunca sıkılıyordum açıkçası. Hatta yarım bırakıp başka bir kitaba başlamayı da düşündüm ama kitapları kolay kolay yarım bırakamıyorum. İyi ki yarım bırakmamışım çünkü özellikle son kısımlarda olaylar çok hızlı ve sürükleyici.
Philippe'in Madame Descoings'in ölümüne neden olduğu kısım sanırım kitabı sevmeye başladığım kısımdı. Artık olaylar daha hızlı ve merak uyandırıcı hale gelmeye başlıyor. Suyu Bulandıran Kızla tanışmalarından sonrası hemen bitiveriyor zaten.
Sonu çok Türk dizisi gibi bitmiş olsa da eğer ilk kısımlara dayanabilirseniz okunası bir kitap.
