Hep eksik ve yarım kaldık
Türk gençliği tarihi gerçek anlamda biliyor olsaydı, kendini biliyor olacaktı.
|Alıntıdır|
Bazen insanlar 1’i yarım sanır 2 yaparak tamamlamaya çalışırlar oysa 2 lanet bir sayıdır kendine yetmez hep 3’e koşar
-Fakat Müzeyyen bu derin bir tutku
OTOBİYOGRAFİ
1902’de doğdum
doğduğum şehre dönmedim bir daha
geriye dönmeyi sevmem.
üç yaşımda Halep’te paşa torunluğu ettim
on dokuzumda Moskova’da komünist Üniversite öğrenciliği
kırk dokuzumda yine Moskova’da Tseka-parti konukluğu ve
on dördümden beri şairlik ederim.
kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir
'Çok'ta kederlenir, 'az'da gülerim
Ustura ağzında düşüncelerim..
Deliliktir belki.. bırakın kalsın.
Doğan her bebeğin hakkı var bende
Öğütülen benim her değirmende
Ne sonu, ne ilki...bırakın kalsın.
"Kirli bir tükeniş. Durmadan, boyuna gelen doyumsuzluk, azalarak çoğalan acılar. İnce olamayışlar. Katre katre güvensizlik. Artık içimle dışım beraberler, düşünemez oldular. Sonu yok ki Pina inan hep aynı yarım kalanlar. Fırlatıp atılan yaşamlar. Kırılıp dökülen yapraklar. Sonsuz gökyüzü altında. Vefayı kuşlar alıp gitmiş."
Yarım yamalak sözlere
kanmışlığım çoktu.
İlk defa kandım birinin gözlerine.
Tam on yedimdeydim,
başıma geldiğinde,
şimdi gidişinin sekizinde,
ölüşümün gizlerinde
kayboluyorum sevgilim.
Yarı yolda bırakandan olur mu sevgili?
Bilmiyorum şimdi kimlesin,
başka kokuların ülkesinde
sığınmacı da olsan
buraların sahibiydin önceden.
İnan ki yazdıklarım
getirseydi seni
düşmezdi elimden kalem.
Hep böyle kal
hep gülsün gözlerin diyemem
sana yalanlar söylerler
benim gerçeğimde gezinemezsin sevgilim.
Hayat kırar seni de elbet.
Bakışırsın sen de dolabındaki cesetlerle.
Gülmez artık gözlerin.
Biter belki sözlerin.
Yırtılmadı gömleğim ama göğsüm hep kuyu,
İçimde kırk heves kursakta her şey yarım.
“Gidene mi zor yoksa kalana mı?
Gitmek cesaret istermiş. Deliler gibi severken gidebilmek, cesur yüreklerin işiymiş. Yüreğinden bir parça bırakır, öyle gidermiş. Aklı hep kalırmış. Kalan ise gidenin bıraktığı o parçayı hiçbir yere konduramazmış. Elinde kalan yarım aşkla, sevse gitmez dermiş..
Vedalar en çok sevene zordu..”