.
Yedi gün şafağında g'özlüyorum,
Sükûnetin şavkı alnımda iz'siz.
Sen misin Sevda/m?
Hüznüm hileden hissesiz..
Yâr'yüzü yaslı,
Bir ecel ki kimsesiz!
Aşk'ın ererse sor bana!
Gülce...
Son günlerde durgunlaşan okuma sürecime ilaç gibi gelen Ömer Lütfi Mete'nin yazdığı şiir kitabı.
Eser yazarın hayatı ile başlıyor. Ardından "Leyla Bahsi" "Dünya Bahsi" ve "Mevla Bahsi" olmak üzere üç bölümden oluşan, her biri birbirinden anlamlı şiirler geliyor. İçinde yer alan ve kitaba adını veren Gülce
22 Şubat 2018
İstanbul
Ahmed abime;
Mektubuma yeni başlamış gibi görünüyorum değil mi abi, ilk hitap edişimmiş, ilk cümleye başlayışımmış gibi. Yok ama. Sana mektup yazmayı dördüncü deneyişimdir bu. Sen nasıl yazıyordun ki acaba, canından çok sevdiğin Leylin'e? Hiç düzeltmeden içinden geldiği gibi mi, yoksa törpüleyerek mi? Ah, evet. Okudum
Sen yoksun ya, şimdi ıssızlaştı bu yollar
Radyodaki sese eşlik eden sazın mızrabı yetim sanki.
Tınında ayrılık havası var.
Öylesine dokunaklı, öylesine tarumar.
İliklerime işleyen bu serenadın
Bestesi sen, güftesi sen, sözleri sensin yâr
Kim bilir,
Bir daha hangi gün, hangi sabah
Güneş yine bana gözlerinden doğar
...
( f.m.g /Nisan 2013, Şile )