Bir başkasının rüyası mıydı bizim yaşadığımız?
Sayfa 40Kitabı okudu
Hayatımız bir devridaim. İster devasa boyutlarda olsun, ister bir dirhemcik ağırlığında, yaşadığımız her zorluğun, çektiğimiz her çilenin büyük resimde yeri var işlevi var. Mücadele etmek insan olmanın gereği. İlahi bir nizam olduğuna inanıyorsak eğer, biliriz ki bunun içinde tesadüfe yer yok.
Beyin biyolojik yapılı ama sosyal boyutlu bir organdır. Bu bağlamda Churcill'in ''Önce biz yaşadığımız yeri biçimlendiririz, sonra da yaşadığımız yer bizi'', cümlesi anlamlıdır.
Sayfa 101Kitabı okudu
Burasi kitap diyari, kitaplarin konusuldugu, begendigimiz kitaplardan alintilar yaptigimiz, kitaplarin icindeki hayatlari paylastigimiz, tartistigimiz, yasadigimiz ve kendimizden bi seyler kattigimiz bi yer tamam kabul fakat hayatta baska guzellikler de var bana gore... Iste bu sarki da onlardan sadece bi tanesi, gozlerinizi kapatip dinleyin ya da acin sevdiginiz kitabi okuyun ve kendinizi muzigin ritmine birakin derim ben nacizane... Cumlelerim dusuk ama bugun canim hep dusuk ve uzun cumleler kurmak istiyor, bakiniz ustte yazdigim paragraf gorunumlu mektup :)) Gununuz huzurlu ve umutlu gecsin.
youtube.com/watch?v=GAjInKi...
“Benim başımdan geçenler, etrafımdakilerin başından geçenler hakikat mi, hayal mi, yoksa tanrının bir rüyası mı sadece? O uyandığı zaman kaybolacak bir rüya olmasın bunlar, eğer ona dualar ediyor, ezgilerle onu yüceltiyorsak, bu, onu uyutmak, sallayarak rüyalara dalmasını sağlamak isteğinden doğamaz mı?”
Bir başkasının rüyası mıydı bizim yaşadığımız? Kaderimizin bir başkasının zihnindeki bulanık görüntülerle belirlendiği bir rüya mıydı bu?
İdealler, İdealleştirmeler ve Bunların Politik Sonuçları
İdeallerin ezenin idealleştirilmesiyle oluştuğu bir dünyada
idealler ne anlama gelir? İyinin peşinde olduğumuza inanırız,
ama kendimizi inkâr etmemizi sağladığı için aslında
bağımız kötüyledir. Ezene dair olumlu imgeyi koruyabilmek
için içimizdeki bu kurbanı inkâr etmek zorunda
" Öldüğü varsayılan geleneğe yeni bir ruh üflenebilir mi? Zor, ama mümkün! Unutulmuş alfabeler çözülüyor, ölü kültürler diriltiliyor da daha dün yaşadığımız kültürün dili ve sembolleri niçin çözülemesin? Bunun için önce kendi kültürünüzden korkmamanız, bu topraklara ayağınızı sağlam basıp onu anlamaya, dilini sökmeye ve yeniden anlamlandirmaya çalışmanız gerekir. Küreselleşen dünyanın ilimde, sanatta, felsefede nereye gidildigini bilmeden, yani kendi içine kapanarak varabileceginiz bir yer yok. Gerektiğinde dışarıdan da bakabilmelisiniz, hatta bu şarttır; ama iceridekilere akıl vermek için değil, dönüp üretime ve yeniden inşa faaliyetine katilmak için. Yani "eve dönüş"... Dönüşte evinizi beğenmeyebilirsiniz, giderken bıraktığınız ev artık ihtiyaçlarınıza cevap vermiyor olabilir. O halde onu ya -yeni ihtiyaçları da göz önüne alarak- özenle restore eder yahut temelleri üzerine bir ev inşa edersiniz! Içinde yasayabileceginiz yeni bir ev! Yeni bir estetik!"
