''Kılığı düzgün bir adamın sokakta simit yemesi yasaktır. Bütün yasaklar gibi bunun da bir kaçamak yolu yok mu? Simidi kır, cebine sok. Tek elinle bir lokma koparıp, kimseye sezdirmeden ağzına at. Ama, ben dişlerim sağlamken ısıracağım.
Sayfa 13Kitabı okudu
Vız gelirdi bana yasaklar. Kimse benim özgürlüğümü engelleyemedi. Ben ismim gibi özgürdüm sonuçta.
Sayfa 9Kitabı okudu
"Siyasi partiler, dernekler kapatılmıştı. Kitaplar, kasetler, resimler yasaktı. Sakal bırakmak, bazı renkler, bazı amblemler, bazı şarkılar, bazı dillerde yasaktı. Tüm yasaklar halkın iyiliği içindi."
Sayfa 327Kitabı okudu
Leylâcığım,
Gene suskunluklara, iyi saatte olsunlara karıştın!
Öyledir kâfir dünya. Biraz erincimiz, biraz günlük gecelik can avuntumuz oldu mu, unutuveririz dostu, canı. Uzaktakini. Dağlarla, deli sularla, yasaklar, pis ve kuş beyinli katil adamlarla, senden ayrı düşeni.
Nicesin?
Senin için yasak dediler
-Yasaklar çiğnenmek içindir dedim..
Senin için imkansız dediler
-Önemli olan..
İmkansızı başarmak dedim...
Üstelik özgürlüğü kısıtlayan, kendi dışımızdaki dünya değildir.
Hayatımızı değiştirmemizi engelleyen polisler, hakimler, savcılar, ordular, yasaklar değildir; yasak kendi içimizdedir, kendi korkularımızdadır, kendi geçmişimizdedir.
Yaşadığımız her gün kendimize biraz daha tutsak oluruz, yaşanan her gün hayatımıza bağlanan zincirlere bir halka daha ekler ve biz yaşadığımız her gün o zincirlerden kurtulmakta biraz daha zorlanırız.
Yaşamak istediğimizi yaşamamamızın nedeni, yalnızca o isteğin yeterince güçlü olmadığı söylenerek açıklanabilir mi?
Dar Kapı - Ahmet Altan