Aynı şey insan etiği ve kanunu için de geçerlidir. Kanuni ve ahlaki sistemlerimiz derin biçimde tür bağımlıdır. Bir hayvanat bahçesi müdürünün ihtiyaç fazlası bir şempanzeyi "indirmeye" yasal hakkı varken, bir fazlalık bakıcıyı veya bilet satış görevlisini "indirmeye" yönelik bir ima bile nefret haykırışıyla karşılanacaktır. Bir şempanze hayvanat bahçesinin malıdır. İnsanların bugünlerde herhangi bir kimsenin malı olmaları beklenmez, ancak şempanzelere karşı bu şekilde yapılan ayrımcılık nadiren dillendirilir ve bu ayrımcılığı herhangi bir şekilde savunabilecek bir açıklama olduğundan şüpheliyim. Din ilhamlı türcülüğümüz öyle bir nefes kesen seviyededir ki, tek bir insan zigotunun kürtajı bile (zaten çoğu kendiliğinden düşmektedir), deneyler için herhangi bir sayıdaki zeki şempanzenin kesilip biçilmesinde olduğundan çok daha fazla miktarda ahlaki endişe ve öfke yaratabilir! Gerçekte canlı şempanzeleri kesmeye hiç niyeti olmayan nazik liberal bilim insanlarının bile eğer isterlerse yasal müdahale olmaksızın bunu yapabilme haklarını tutkuyla savunduklarını duymuştum. Bu tip insanlar en sıklıkla en ufak bir insan hakları ihlalinde ilk ayağa kalkan insanlardır. Böylesine bir çifte standart konusunda rahat olabilmemizin tek nedeni insanlar ile şempanzeler arasındaki biçimlerin hepsinin ölü olmasıdır.
Sayfa 303Kitabı okudu
Yasal olduğundan bile şüpheliyim!
" Bir kadın tanımadığı bir erkeğe böylesine güveniyorsa eğer, ortada gizemli ve önemli nedenler var demektir. "
