Bilgeliğe ulaşmanın ilk işareti, ölmek arzusudur. Bu hayat, dayanılmaz, başka bir yaşam ise, ulaşılmaz. Artık, ölmek isteminin utanılacak bir tarafı yoktur.
Sizler!
Yaşamı sözcüklerde boğanlar, hayat yoksulları...
Aşksızlıktan ölenler, ciddiyetten ölenler, standart yaşam budalaları...
Allah kadar cezalandırıcı olduklarını düşünenler, cenneti etiketleyenler, cehennem reklamcıları...
YAŞAM İÇİN ÖNERİLER
Kepekli pirinçten çok ye.
İnsanlara beklediklerinden daha çok şey ver ve bunu zevk alarak yap.
En sevdiğin şiiri ezberle.
''Her şey bir yana yaşam bir Hint filmi değil. Afganların en sık yinelediği deyiştir: Zendagi migzara. Hayat devam ediyor. Başlangıcı, sonu, kemyah, nan-kam, bunalımları sevinçleri önemsemeksizin, ağır, tozlu bir kervan gibi ilerliyor.''
Sayfa 360Kitabı okudu
Yüreğin ve sevgin her zaman seninle olacak
Üzülme hiçbir zaman şu dünyaya
Rahatla ve huzurlu bir yaşam düşün
Eğer hayat acı kaderini sana yansıtırsa
Güzel ve mutlu olan günlerini hatırla
İçindeki sevgiyi düşün
Neden deme asla, sorunlarını çözmekle başla işe
İçine düştüğün durumları hatırla ve kendine gel
Ne oluyor deme, mücadeleyi öğren
Ne olurdu dediğin zaman neler olacağını gör önce
İçine asla mutsuzlukları atma üzülürsün yoksa
Doğruları söylemek güzeldir
İnsanlar çift yaratılmış, olayları çift taraflı düşün
Niye deme çünkü herkes kendi tarafından haklıdır.
Lazım olan tek şey dürüst olmak
Elbet sonunda mutluluğu bulursun unutma ...
(rocers83)
Denizle, deniz hayali ve heyecanıyla büyüdüm,
yosun kokusu var hep burnumda.
Ayağım hep bu yüzden yanıyor karlara bastıkça kumsalları hissederek, Ve ben deniz çocuğuyum denizleri hissederek.
Hiç binemediğim o botla
engin denizlere açılma tutkusuydu benim için yaşam,
bu kadar kolaydı çocukken hayal kurmak.
Babamın o bota binemezsin dediği yerde başlıyordu gerçek hayat
ve o botun ardından bakarken yanaklarıma süzülen yaşlarla..
anneme babama koyduğum gönül
kumsalın ayaklarımı yakmasıyla kesinleşiyordu.
Denizle aramdaki mesafe kadar,
hayalle gerçeklik arasında o kadar mesafe vardı.
İnsan doğabilmek mi, insan kalabilmek mi? Oysa insan sayılabilmek için insan doğabilmek yetmez ki. İnsan olabilmek merhameti, vefayı, adaleti içinde barındırabilmekle mümkün. Kime sorsan herkes adil, herkes merhametli, herkes vefalı, herkes insan. Ta ki gerçekten adaletini, vefasını, merhametini göstereceği bir olay vuku bulana kadar. Sonra?
İnsan soyunda olduğu kadar hayvanlar âleminde de her zaman bulunan, her zaman varolan ama çoğu kimsenin anlayamadığı şey, bireyin iyiliği ile türün iyiliğinin özünde aynı şey olduğudur. Yoğun bir hayat yaşamak her bireyin amacı olduğundan, bireyin en büyük yaşam yoğunluğunu en büyük toplumsallıkta, etrafındakilerle en mükemmel özdeşlikte bulduğunu anlayamıyorlar.
Sayfa 74
Ve sonra yaşam süreleri uzamaya başlamış, insanlar daha fazla geleceğe sahip olmaya başlamış. Böylece konu hakkında daha çok düşünmek için daha fazla zaman harcamışlar. Gelecek hakkında..
Ve şimdi hayat gelecek haline geldi. Hayatın her anı gelecek için yaşanıyor....
Sayfa 29Kitabı okudu
