Ancak öyle anlar olur ki yaşama tutkusu beni sarıp sarmalar. işte o zaman aklımı yitirmekten korkarım. doya doya delicesine yaşamak istiyorum ben!
Bu ölüm düşüncesi, bu haz, bu göklerden derin yaşama tutkusu, senden eserdir.
Kaldıysa bir güzelliğim, bu 'aynalar pazarı'nda, gözlerinin değdiği yerlerimdir, sen gidip bir ölüye su versen de dilinle.
Sayfa 17 - Kırmızı Kedi Yayınevi / 12. Baskı
llkyazımda filizimde dalımda
Çocuk kusurlarımda, çocuk suçlarımda
O rüzgar yıllarca, yıllarca esti.
Sanki üzerimden yeryüzü geçti.
Gövermedi gögermiyor bir türlü
Yüreğimde ezilen yaşama tutkusu.
Ah insanın yaralı
Yaşama tutkusu...
Çoğu insan onları mutsuz eden koşullarda yaşıyor ve gene de bunu değiştirmek için hiçbir şey yapmıyorlar. Çünkü güvenli, rahat, rutin bir hayata koşullanmış durumdalar. Tüm bunlar huzur veriyor gibi görünse de, insanın içindeki maceracı ruh için kesin olarak çizilmiş bir gelecekten daha yıkıcı bir şey düşünemiyorum. İnsanın yaşama arzusunun önünde macera tutkusu yer alır. Yaşamın keyfi yeni deneyimlerdedir, bu yüzden sürekli değişen bir ufuktan daha büyük keyif olamaz. Her yeni gün yepyeni bir güneşin altında doğabilir. Hayattan daha fazlasını almak istiyorsan, monoton bir güvenlik hissinde ısrarı bir kenara bırakıp, sana ilk başta çılgınca gelebilecek bir hayata adım atmalısın.
Sayfa 71 - Chris
Kumların Kadını
Hiroshi Teshigahara’nın Kobo Abe’nin eserinden uyarlamış olduğu “Kumların Kadını” filmi, Japon sinemasının - bana kalırsa- en özgün yapıtlarından biridir. Böcek bilimci olan Eijii Okada, kumlarla kaplı olan isimsiz bir mıntıkada üç günlük gezintiye çıkıp bulunması zor bir böcek türünü aramaya koyulur. Bir eserin sıçrayışı, beklenmedik bir olayın
Nedendir mutsuzların bu tükenmez yaşama tutkusu?
Budalalığınızla ve aşağılamalarınızla bile kendi benliğinize hizmet ediyorsunuz, siz bedeni aşağılayanlar. Diyorum ki size: Benliğiniz ölmek istiyor ve yaşama sırt çeviriyor.
En çok istediği şeyi yapabilecek halde değil artık: Kendinden öte bir şey yaratmak. En çok bunu istiyor, budur onun tüm tutkusu.
Oysa çok geç kaldı artık bunun için: bu yüzden benliğiniz yok olmak istiyor sizin, ey bedeni aşağılayanlar.
Yok olmak istiyor benliğiniz ve bu yüzden bedeni aşağılıyorsunuz siz! Çünkü artık kendinizden öte bir şey yaratacak halde değilsiniz.
İşte bu yüzden yaşama ve yeryüzüne öfkeleniyorsunuz şimdi. Haset dolu, bilinçdışı bir kıskançlık var aşağılamanızın şaşı bakışlarında.
Ben sizin yolunuzdan yürümüyorum, ey bedeni aşağılayanlar! Siz benim için Üstinsana giden köprü değilsiniz!
Ancak öyle anlar olur ki yaşama tutkusu beni sarıp sarmalar, işte o zaman aklımı yitirmekten korkarım. Doya doya, delicesine yaşamak istiyorum ben!
Sayfa 33Kitabı okudu
Ancak öyle anlar olur ki, yaşama tutkusu beni sarıp sarmalar , işte o zaman aklımı yitirmekten korkarım.
Acıda korkak bir yan var ve yaşama isteğinin gücü karşısında geriler. Çünkü bedenimizin yaşama arzusu, ruhumuzun ölüme tutkusu karşısında hep daha ağır basar.
Sayfa 92
Özetle diyebiliriz ki, ibadetler; devamlı suretle, şekli ve ruhi şartlarına riayet edilerek gerçekleştirildiklerinde; kibir, gurur, bencillik, mal ve dünya tutkusu gibi olumsuz özellikleri insan karakterinden tasfiye ederken; irade, vicdan, azim, sabır, metanet, şükür, cesaret, merhamet, sebatkâr olmak, yaşama sevinci, sorumluluk, diğergamlık, cömertlik ve yar- dımseverlik gibi olumlu karakter özelliklerini inşa ederler.
...Korkmuyordu, yaşama tutkusu da yoktu içinde. Yalnızca bu zoraki ölümün, yarıda bıraktığı bir yığın işin sonucunu görmesine engel oluşu, içini yakıp tutuşturan bir öfke yaratıyordu.
Sayfa 146Kitabı okudu
İlkyazımda filizimde dalımda
Çocuk kusurlarımda, çocuk suçlarımda
O rüzgâr yıllarca, yıllarca esti.
Sanki üzerimden yeryüzü geçti
Gövermedi gövermiyor bir türlü
Yüreğimde ezilen yaşama tutkusu.
Benim mutsuz çocukluğum, bulanık
Bir asık yüz gölgesinde titreyerek
Baba korkusuyla geçti.
Sevinç bile sert eserdi odalarda
Susmak saygı, gülmek ayıp, izinsiz
Konuşmak en büyük suçtu.
llkyazımda filizimde dalımda
Çocuk kusurlarımda, çocuk suçlarımda
O rüzgar yıllarca, yıllarca esti .
Sanki üzerimden yeryüzü geçti .
Gövermedi gövermiyor bir türlü
Yüreğimde ezilen yaşama tutkusu.