çöp-1
anlasam diyorum, öyle üç beş konu dilimden beynime damıtıryor.
sanırım ürküyorum camları örter misin??, biliyorum boynumda kesik bir el ve bastıgım çizikler, sen ruhaniyeti varlığı kadar somut gerçeklikle, bu kaçıncı yılım, yanan bir ocak yokken yığdıgım odunlarla,, biliyorum bilmediğim tüm her sey gibi şimdi düşündüklerim de biraz evvel düşünüyor olduklarım gibi bana samimi gelmeyecek, normlar ve tanrının sidiğinde aydınız biraz biraz.. bırak şimdi peri masallarını kurdu tanımamazlığa veren kızları, veya sen istersen gidip bugün ölebilirsin de.. hiç bir şeyin olmadıgı gibi de kim oldugunu bilemediğim ve üzerine biraz olsun düşündüğüm seylerin de içinde umdugun bu varsımlar.. tümden gelimlere bahşedilmiş atom altı parteküller ve yalnızlığını fermuarından dışa sarkan ulu tanrı.. ah ne azlıklar bilirim açıldıkca genişleyen yerlerden ve hiç bir delinin bile cüret edemediği bagdat yokusundan salındım, bugün ölüme diş sıktım, boşalıyor bildiklerim beynimin deli cesaretlerine. şimdi bir masal olsa ve dudagında gülücügün en resmi dokunuşlarıyla okusalar, hayıflanırım… sıradan sıradan işlere atarım çarsafları,, üzerine senden ve ondan biraz olsun kötülükleri serperim, bizlerde sonsuzluğun kesişik tikleriyiz hayatta, yaşamak kadar ölüm de hak ediyor biraz sevinci, dışarı soğuk tenime aitim üzülürüm kendisine, nasılda soğuğu seviyor ben gibi..