Çoğu insan, yapabileceği en büyük
fədakarlığın bir şey uğruna ölmek
olduğunu düşünürdü.
Yanılırlar Yapabileceğiniz en büyük fədakarlıq-bir şey uğruna yaşamak.
Şiir şöyle başlayacaktı:
Hasretini, yokluğunu, sensizliği
bir ateş yanığı gibi öyle acıyla duydum ki yüreğimin etinde,
gitgide çoğalarak
gitgide derinden işleyerek
öyle dayanılmaz oldu ki bu
seni boğabilirdim senden kurtulmak için
çünkü seni o kadar seviyorum.
Böyle başlayan şiire şunları yazmak, sana anlatmak istiyordum:
Bu 1943 yılında ömrümün öyle bir anı oldu ki, seni görmemekten, senden uzak olmaktan, senin sesini işitememekten, velhasıl sensizlikten, öyle bir acı duydum ve buna şimdi hatırlamasına bile tenezzül etmediğim bazı şeyler katıldı ki bir insanın tahammül edemeyeceği bir azaba düştüm. Beni sonuna kadar iyi dinle ve anlamaya çalış sevgilim. Senin bana herhangi bir mektubunda bilmem hangi meseleden “Beni affet” filan demekliğinde değil. Günüm ve saatım oldu “PİRAYE” diye avaz avaz bağırmamak için dudaklarımı kanattım ve hapishanenin en insansız yerlerine kaçtım. Geceleri ancak iki saat uyuyabiliyordum. Seni on dakika sonra görmezsem ölmek daha iyi diye düşündüm. Hasılı az daha oynatıyordum –maalesef yahut çok şükür ki- hâlâ aynı haldeyim, fakat bir fark var ki onu en sonra yazacağım. Ha, ne diyordum, az kalsın oynatacaktım. İşte o zaman yaşamak ve deli olmamak, delilikten sakınmak insiyakı harekete geçti –ben farkında bile olmadan- ve beni bu müthiş acıdan kurtarmak..
Maske ölmek isteğidir sevgilim
takma yüzlerle yaşamak kendi tarihimizi
büyük kopmalar gerekiyor
büyük hayatlar için
Murathan Mungan
ağlayan bir çocuğun ailemin hepsi şehit oldu keşke bende onlarla beraber gitseydim onlar gitti ben yaralıyım dediği dünyada mutluluk helal değil gibi, layığımız ağız dolusu yaşamakta değil.
yaşamaya devam etmek lâkin
yüz yüze
sırt sırta,
çevirik değil.
yaşıyor olmak bağımsız, yaşanılandan ırak demek değil
yaşanılanı yaşıyormuş gibi
*SÜNNET ÜZERE İSEN NE MUTLU SANA!*
Mu’temir b. Suleymân dedi ki: Üzgün bir şekilde babamın yanına geldim.
Dedi ki: Ne oldu sana böyle?
Dedim ki: Arkadaşım öldü.
Dedi ki: Sünnet üzere mi öldü?
Dedim ki: Evet.
Dedi ki: Onun hakkında korkma!
*_el-Lâlekâî_* (No: 61)
Ne büyük bir kerâmettir sünnet üzere yaşamak, sünnet üzere ölmek!
Ne büyük zillet ve rezâlettir bid’at ve dalâlet üzere yaşamak, bid’at ve dalâlet üzere ölmek!
Sünnet üzere olmaktan murâd edilen öncelikle akîdede sonra amelde ve ahlâkda sünnet üzere olmaktır.
— Sahâbeye sövüp buğzeden bir Râfızî değilsen…
— Allah’ın sıfatları te’vîl adı altında ta’tîl ve inkâr eden bir Cehmî değilsen…
— Kaderi inkâr eden ve kişi kendi fiilinin yaratıcısıdır diyen bir Kaderî/Mu’tezîlî değilsen…
— Namaz kılmayan, zekât vermeyen, oruç tutmayan ile peygamber arasında îmân açısından bir fark yoktur diyen bir Mürciî değilsen…
— Zındıklığı dîn edinmiş bir tasavvufçu değilsen…
— İmamımızın görüşüne aykırı âyeti te’vîl ederiz, hadîsi sahîh kabûl etmeyiz diyen fanatik bir mezhepçi değilsen…
Ne mutlu sana!
"Ölmek için çok genç , yaşamak için fazla telaşlıydık."
-İnsan Ne ile Yaşar
Yaşamaya Dair
1
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
Mutlu ölmek için mutsuz yaşamak şart.
Zihnin mutsuz olması bedenin mutlu olması anlamına gelir.
Geçen hocamızın babasının 7'sinde Asuman hoca diyordu ki hatta vefatının daha defnedilmeden evvelde hemde 7'sinde hep aynı konuyu dile getirdi. İlkini zaten anlatmıştım egoistliğimizden öyle istediğimizden bizimle yaşasın diye birini yaşatmaya çalışıyoruz... Bu son sohbetinde de yaşaması hayırlı ise yaşat ölmesi hayırlı ise ölsün gibi
Rabbim, Rabbim, Yüce Rab, âlemlerin Rabbi, sen!
Sana yönelsin diye icad eden kalbi, sen!
Senden uzaklık ateş, sana yakınlık ateş!
Azap var mı alemde fikir çilesine eş?
Yaşamak zor, ölmek zor, erişmekse zor mu zor?
Belki de bir sabah öylece ölmek değecek bir bedeldir insanca yaşamak için..
Yaşamak istesen yaşayamıyorsun,
Ölmek istesen ölemiyorsun
Öyle bir dünya işte..