Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Öncelikle, zamanında babamın kitaplığından aşırıp kendi kitaplığıma dahil ettiğim, lakin yıllar boyunca tozunu almak dışında başka bir ilişki kurmadığım bu değerli eseri, bir etkinlik marifetiyle elime alıp okumamı sağlayan değerli okur dostlarım 
Ebru Ince , 
NigRa ve her okur buluşmasında kitabın adını
Puya..
Birileri vardır, hep aynı hikayeyi yaşatırlar insana.
Puya çiçeğini duydunuz mu hiç ? Anda dağlarında yaşarmış dağların zirvesinde, Allah'a en yakın yerde.
63 yıl boyunca sıradan yaşar ve kimsenin dikkatini çekmezmiş.
O yaşa gelince de ilk kez açar ve çiçeklerinin kokusu insanı sarhoş eder, çiçekleri solunca da ölürmüş .
63 yıl boyunca bir çiçek açmak için yaşamak ve sonra da ölmek. Varlığını ve güzelliklerini sunacak zamanı beklemek.
Aynı hikayeleri yaşamadığımız, varlığımızın ve güzelliğimizin farkına varacağımız bir hafta sonu olsun.
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Kadıköy - Haziran Ayı Hikaye Yazma Etkinliği
Kendinizden bir şeyler bulacağınızı düşündüğüm ilk hikayem ile sizlerleyim..
"Kadıköy"
...Modaya doğru yürümeye başladım… Kafamı gökyüzüne doğru kaldırdığımda, kapkara bulutlarla göz göze geldim, yağmur damlaları yavaş yavaş suratıma doğru damlıyorken bir anda nefesimi tuttum ve gözlerimi kapattım, o anda ne düşündüm tam olarak