"Tamam...belki sana çok kuru,ne bileyim ters gelebilir ama yemin ederim bir daha asla sevgilim olmayacak,kimseyle birlikte yaşamayacağım dedim. Içgüdülerim beni erkeklere yaklaştırıyor,bu da canımı sıkıyordu,hem de epeyce;sonunda onlardan vazgeçtiğim zaman kavgayı kazanıyor ve yeniden huzura kavuşuyordum. Onlarsa bedenlerini ,içinde sakladıkları mücevherler bir kez daha ortaya saçılmasın diye kilitledikleri ve açılması gereken bir kutu gibi ortaya koyuyorlardı.Bunu keşfettiğim gün artık "erdemli, aslında "iffetli" yaşamaya karar vermiştim."
Marcela Serrano
-Hüzünlü Kadınlar Sığınağı