Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Sabahattin Ali’yi bir eş ve baba olarak daha yakından tanıyabilmemize olanak sağlayan Canım Aliye Ruhum Filiz, yazarın ailesine duyduğu en masum ve en sahici duyguları anlatmaktadır. Kitap, yazar Sabahattin Ali’nin ileride eşi olacak olan sevgilisi Aliye Hanım’a ve kızı Filiz’e yazdığı mektuplardan oluşmaktadır. Kitap, Filiz Hanım’ın vesilesi ile okuyuculara Sevengül Sönmez tarafından aktarılmıştır. Yazarın tamamen içten duygularla yazdığı bu mektuplarda büründüğü farklı rollerin samimiyetini ve doğallığını hissedebiliyoruz.
Kitabın geneli Sabahattin Ali’nin yazdığı mektuplardan oluşsa da, ara sıra eşi Aliye Hanım’ın yazdığı mektupları da bulabiliriz. Çiftin yaşadıkları neredeyse her şey mektuplarla yaşanıyor. Aşklarını, kızlarının büyüyüşünü, evliliklerinin içini, iş hayatını ve hatta yazarın yazdığı ve yazacağı kitapları bile mektuplardan takip edebiliyoruz. Birlikte ama birbirlerinden uzakta çektikleri acılara bile mektuplar üzerinden, mektuplar sayesinde göğüs geriyorlar. Kızlarının hastalığı, geçim kaygısı, askerlik, mahkumiyet, gurbet derken verilen mücadele okuyucunun gözlerinin önünde yaşanıyor sanki.
On üç senelik mektupları içerisinde barındıran Sabahattin Ali’nin Canım Aliye Ruhum Filiz kitabı pek kıymetli yazarı yakından tanımak ve hayatına dair ayrıntıları kendi bakış açısıyla görmek isteyen herkes tarafından okunabilir. Oldukça naif ve şirin cümlelerle süslü olan mektuplar ne kadar acıklı konulardan bahsetseler de okuyucu yüzünde bunları buruk bir tebessümle okuyabiliyor ve yazarın ailesine olan bağlılığını ve sevgisini hissedebiliyor bu satırlarda.
Kitabı bu kadar uzun sürede bitirmiş olmama bakmayın. Çok akıcıydı ve konu olarak da sürükleyiciydi. Ama dört dörtlük değildi tabi.
Kitap Cannes Film Festivali'nde geçiyor ve tamamen Süpersınıf'ı eleştiriyor. Hatta eleştiriye tâbi olan şey sadece Süpersınıf değil, günümüzde bize sosyal medyada dayatılan her şey. Bir kaç olay yaşanıyor, sonra yazar başlıyor eleştiriye. Bir de olmazsa olmaz, her şeyden haberdar ve büyük oyunu çözmüş olan bir karakterimiz var tabi. Genellikle onun planları üzerinden yürüyor zaten.
Bence kitapta iki farklı konu var. Biri Süpersınıf'ı eleştirmek, diğeri de deli ve aşık(?) bir adamın kafada kurmacaları. İkisini birleştirmeye çalışsa da pek başarılı olamamış.
Yine de güzel miydi, evet. İnsanın zaman zaman televizyonda gördüğü ünlülere karşı iç sesi gibi olmuş.
Mayıs ayının ikinci kitabı, yazarı hayattayken okuma şansım olduğu halde okumamış olmanın ayıbını hep yaşayacağım Yüzyıllık Yalnızlık.
Yıllardır okumaya niyetlenip, elimdeki kitabın baskısının çok kötü olmasının ve bu durumun beni çok zorlamasının da etkisiyle yaklaşık dördüncü bölüme gelmeden üç kez yarım bırakmıştım.
Artık zamanıdır deyip
İnsan her şeyi anlatamaz . Zaten kelimeler de her şeyi anlatmaya yetmez.
Spoiler içermektedir!
Geçenlerde akışıma düşen bu kitap ilk önce ismi ve kapak resmi yüzünden dikkatimi çekti. Daha sonra araştırınca yazarın öz yaşam hikayesi olduğunu gördüm. Bir kaç başarılı incelemeye baktıktan sonra ise ben bu kitabı okumalıyım dedim kendi kendime. Ve şimdi de bir incelemeyi hak ettiğini düşünerek daha fazla kişiye
Yalnızızzz çok yalnız...
Türk mizah yazarları arasında en sevdiklerimden birisidir Atilla Atalay.
Alper Canigüz, Murat Menteş, Hüseyin Rahmi Gürpınar, Cenap Şahabettin, Aziz Nesin....gibi elbette pek çok mizah yazarı var anmazsak haksızlık olacak.
Atilla Atalay aslında bizim
(yaşı 35 üstü olanlar bilecektir )
"Sıdıka" filmiyle tanıdığımız biri.
Zekice yazılmış senaryosuyla bir zamanların komedi dizisi olarak hafızalara kazınmış bir çalışma.
Aslen inşaat mühendisi olmasına rağmen senaryo yazması, öyküleri , bilindik dergilerde yayımlanan yazılarıyla hayatını bu alanda yaşamayı tercih etmiş birisi kendisi.
Hayatla mücadele etmenin en konforlu halidir belki de mizah. Ama başarması zor,
insanları iyi gözlemlemeyi ,
kelimelerle ustaca oynamayı,
ve en önemlisi zekayı yerinde kullanmayı gerektirir. Yazar bunu çok iyi başarmış
yaşayan yazarlarımızdan.
Kitap 3 farklı bölümden oluşuyor.
İnce zekasıyla kendini gösteren ilk bölümde Sıdıka ya atıfta bulunulmuş. İkinci bölüm ise dergide yayımlanan yazılarından derlenmiş .
Okuması keyifli ,zaman zaman da insanı durup düşünmeye sürükleyen bir kitap .
Yalnızlık aletlerinden kasıt insanı yalnızlığa sürükleyen bir zamanlar televizyon, simdilerde ise internet. Evet yalnızlık tercihen yaşanıyor ise keyifli olabilir ama burda mecburi bir yalnızlık ele alınmış.
İroni seven her yaş grubuna uygun bir kitap ama genç arkadaşların anlayamayacağı göndermeler mevcut .
Herkese keyifli okumalar...
Keşke Her Miras Mısır’daki Dedelerden Kalsa
İnsanca şeyler listesinde bir yerde “miras” konusu da olmalı. Doğu’dan Batı’ya her yerde miras olayları aynı biçimde yaşanıyor sanırım. Sadece yaşanırkenki duygu durumları kimilerince fazla kimilerince eksik oluyor.
Bu da o duyguyu yaşayanın psikolojik zemini, geçmiş yaşantılarından kaynaklı.
Miras, insanların çalışmadan gen yoluyla aktarılan
288 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Herkese merhabalar...
Bugün Carolına Comets serisinin üçüncü kitabı ile karşınızdayım. Serinin üçüncü kitabında ilk kitaptan tanıdığımız Harper'ın ablası Hollis ve Collin'in takım arkadaşı Lowell'ın aşkını okuyoruz.
Yeni boşanan Hollis için kız kardeşinin düğününe katılmak yeterince zorken bir de otoparkta karşılaştığı adam ile uğraşmak onu daha da zorlarken bir de bu adamın damadın sağdıcı olduğunu öğrenmesi sinirlerine pek iyi gelmez.
Düğün atmosferinin hissettirdikleri ile Lowell ile tek seferlik bir ilişki yaşayan Hollis düğün sonrasında bu ilişkiyi arkasında bıraktığı anda hamile olduğunu öğrenir ve Lowell ile tekrar yüz yüze gelir.
Ben bu seriyi okumayı seviyorum. Zaten spor romantizmi başlığını fazlasıyla sevdiğim için okumamak kesinlikle elimde değil. Faket serinin ilk iki kitabı ile karşılaştırdığım zaman Tek Vuruş ilk üç kitap arasında en az sevdiğim kitap oldu.
Bunun en büyük sebebi olarak ise anlatımda ki zaman atlamalarını söyleyebilirim. Çünkü bölüm devam ederken bir anda bir zaman sıçraması yaşanıyor ve ben onu anlamaya çalışırken kitaptan koptuğum anlar oldu. Bunun sebebi olarak ise Hollis'in hamileliğinin ilerleyişini okuyabilmemiz olduğunu düşünüyorum bu yüzden bu atlamalar mantıklı ilerleyiş için ancak bazen sinirimi de bozdu.
Serinin devamını yine merakla bekliyorum umarım çok uzun zaman beklemeden devam kitaplarını da okuyabiliriz.
Keyifli okumlar... Kitapla kalın...
Seni yanıma, tüm dünyayı karşıma almak istiyorum.
Hava soğuktu, rüzgâr acımasız. Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Gün gelecekti, birileri bu kar küresini eline alıp sallayacaktı. Kar yağıyor sanacaktık oysa altüst olacaktık...
Eylül, kışın en soğuk günlerinden birinde kendisini Abant Gölü`nün yakınlarında ormanlık bir alanın içine kurulmuş Kar Küresi Psikolojik Destek Merkezinde bulduğunda başına geleceklerden habersizdi. Buraya yalnızca psikolojik destek almak için geldiğini sanan Eylül kendisini bambaşka bir sona doğru giderken bulacaktı. Önce Merih`le tanışacak, sonra Merih`te kendisini bulacaktı. "Biz buradayız," diyecekti Merih ona, "ve bunlar yaşanıyor."
Bu hikâye Eylül`ün ve Merih`in altüst olmalarının hikâyesi… Birlikte dibe batmalarının ve ışıksız kalmalarının hikâyesi... Hiçbir gülümsemesi içten olmayan, gözü hep uzaklarda bir yerlere dalan, ne olduğunun bilinmezliğinde oradan oraya savrulan, kanatlarını göremediği için kendisini çirkin sanan tavus kuşlarının hikâyesi. Bu hikâye sizin hikâyeniz, bu satırları siz yazdınız... Eylül ve Merih`in kış masalının içinde üşümeye hazır mısınız?
Bu doğan güneş var ya Eylül... İşte o bizim için doğmuyor.
(arkakapakyazısı)
“Bu hikâyenin kahramanı ben değilim, kızım. Bunu hatırlasan iyi edersin.”
Bir zamanlar, on sekiz yaşında bir psikoloji bölümü öğrencisiydim.
Şimdiyse, bir adamın esareti altındayım.
Çalındım ve satıldım; iki yıl önce, dünyamın değiştiği o günden beri çürüklerle kaplıyım.
Sessizce acı çekerek özgürlüğü
