Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Devrim Akalın / Hâlâ Sevenler Kulübü
Akıcı ve yalın bir dille yazılmış, mizah ve hüznün kolkola gezdiği, kadının ilişkilerdeki gücünü gözler önüne seren okunması keyifli bir kitap. Arkadaşlık ve dostluk tüm hikayenin ana temasını oluşturuyor.
Birbirine çok bağlı olan üç arkadaş; Sibel, Bilge, Belgin. Bu üç kadın sayesinde o kadar çok hayata
"Bilemezlerdi benim geleceğimi.Onlar bir çocuk istediler ama ben geldim!Dünyaya en az değeri veren insan.Onlar normal bir çocuk istediler,eğitim görüp,meslek sahibi olacak,gururlanacakları.Ama ben geldim.Bilemezlerdi bir canavarı büyüttüklerini.Onların suçu değil.Ve benim onlara acı çektirmem vicdanen yasal değil.İşte bu yüzden sadece onları düşündüm.Başka kimseyi değil.Ölmelerini aezuladım.Benim dönüştüğüm adamı görüp üzülmemeleri için.Ailemin evindeki yatak uyuyabildiğim nadir yerlerden biriydi.Ama ben kan kustum oraya.Bilemezlerdi.Annem bilemezdi dünyanın sonunu doğurduğunu."
Kalemiyle ilk defa bu kitapla tanıştığım Hakan Günday'ın üslubunun çok etkileyici olduğunu.fakat çoğu kişi gibi kitabın başları beni içine almadı zorla devam ettiğim söylenebilir fakat daha sonradan kitap öyle bir hal aldıki hiç bitmesin istedim.Bir tarafta Kinyas... bir tarafta Kayra... hangi tarafa dönsem acı,nefret,pişmanlık,ölüm,dostluk,yaşanmışlıklar,ve yaşanamayan şeyler...
"Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım.Her yere aitmiş gibi davranırlar."
Aştan hayata, hayattan sorgulamaya, sorgulamadan değerlendirmeye şiirlerin yer aldığı bir eser. Eser, yaşanmışlıklar üzerine yazıldığı intibaını vermektedir. Çocukluk yılları ile mukayeselerin yapıldığı şiirler buna delalet etmektedir. Şair her şair gibi melankolik ve geleceğe ümitle bakmak istemekte. Çocukluğun masumiyeti, hayata dair sorgulamalar, iç çekişler ve satır araları bir arayışa işaret etmektedir. Her arayışta “O” karşısına çıkıyor olmalı ki adını vermiş şiir kitabına. (Dildâde: Gönül veren, aşık) Aşktan sevdaya geçtim dese de imbikten geçen sevda şiirleri sunulmadığına göre şairin sevdası bir özlem olmalı. “Ölümdür/anasızlık-babasızlık;/Ölümden beter/anayasasızlık!” örneğinde olduğu gibi şairin politik değerlendirmeleri kılıç gibi keskin ve acıdır. Şiirler tam anlamıyla kıvamını bulmasa da gelecek vaat etmektedir. Kâriler şairden özlemini duyduğu sevda şiirlerini beklemektedir.
176 syf.
10/10 puan verdi
İbrahim Tenekeci’den okuyup keşfettiğim bu isimle daha yakından münasebet kurmak için sanırım, hemen bu hüzünlü isme sahip kitabını edindim. Deneme türünde bir eser. Günlük hayata dair gözlemler, yaşanmışlıklar, naif bir pencereden bakmış sıradan olaylara ve çok kibar çekici bir üslupla anılarını paylaşmış.
İftar çadırlarına dair yorumu,
boş arsaları oyun alanı ilan eden çocuklara dair yazdıklarını huzurla okudum.
Halep’e onun kadar üzüldüm.
Kapısında davul zurna çalınan geleneksel düğünü, haremlik selamlık şatafatlı bol ilahili köşk düğününden daha İslami bulmasına hak verdim.
Mezun olduğu “hayali lise” ye hayran kaldım.
Rahman Suresi 60. ayeti mealini Kaşgarlı bir gençten “ Yahşılıkın karşılığı yine yahşılıktır” diye işitince Türkçe’ye hissettiği hayranlığı, fazlasıyla paylaştım.
Yaşar Nuri Öztürk’e bir kez daha rahmet okudum.
Her cuma, hutbelerin muhatabı 20 milyon erkeğin dünyasına dair tespitlerini ve elbette taleplerini yerinde ve haklı buldum.
Son 20 yılın genç sanat ve edebiyat insanı keşfedemeyen, dergi-şiir-film-karikatür üretemeyen bir neslin kıskacına girmiş olması gerçeğiyle ben de yüzleştim.
Haklılıklarla dolu şahane denemeler okudum.
“Hız ve haz çağında yaşıyoruz. Ahmet Murat, biraz durmayı, nefes almayı ve etrafımızda bakmayı teklif ediyor. Ölçülü davranmayı öneriyor.” diye yazmıştı İbrahim bey..
İşte bu soluğa bu satırlardan sonra ulaştım.
İncir Kuşları.. Kurbanları..
Tarih gerçekten de tekerrürden ibaret.. hâle bakın ki ben bu kitabı okurken, vaktinde Sırplar tarafından Boşnaklara yapılan bu vahşi katliamı okurken hâlihazırda aynı katliamı belki daha fazlasını İsrail Filistinli kardeşlerime yapıyor. İşte tam da bunlar döndü kafamda kitabı okuduğum süre boyunca. Bu nasıl zâlimlik, bu nasıl katliam, bu nasıl soykırım derken şunu demek çok acı; "bu şu anda da yapılıyor." Bunu düşünmek o kadar canımı yaktı ki..
Küfür tek millettir! Bu zalimler uslanmaz. Rabbimden hepsinin oyunlarının başlarına geçmesini diliyorum. "Unutulan soykırım tekrarlanır." Bu sebeple unutmayalım. Unutmayalım ki bize sinsice oyunlar kuran düşmana gâfil avlanmayalım.
Kısa bir ek not: Yakın zamanda (2021 yılında) Bosna'ya gitme imkânım oldu. Gönlümden bir parçayı orada bırakarak döndüm, kendimi oradan biri gibi hissettim hiç yabancılık çekmedim. Srebrenica 'nın yıl dönümünde orada bulundum. Oradaki insanların gözlerindeki o yaşanmışlıklar çok derin, çok farklıydı.. binlerce şehit. Binlerce şehit yakını.. hâlâ yakınlarından sevdiklerinden haber alamayan yüzlerce insan.. yürek dayanır gibi değil. Dayanmaz da zaten. Ah Bosna ah Filistin ah Müslüman âlemi! N'lur artık kendimize gelelim!!!
(arkakapakyazısı)
“Onlar bir seri katili hapishaneye gönderdiklerinde on bir yaşındalardı. Kahramandılar... Ama yalancıydılar.
Chester kasabasında üç yakın arkadaş; Naomi, Olivia ve Cassidy yaz boyunca ormanda dolaşıp Tanrıça Oyunu adını verdikleri ritüellerin peşinden gider. Ama yaz, içlerinden biri saldırıya uğrayıp on yedi yerinden
Kelimelerin büyülü dünyasında bir yolculuğa çıkmak ister misiniz ?
"Gidenler hatırlamaz, kalanlar unutmaz asla. Bazen sebepsiz, bazen anlamsız gidişler. Geride kalanlara dair hatırlanan tek şey hatıralardır aslında. Geriye hatıralar kalır, yaşanmışlıklar ve yaşanmamış olanlar."
Bizi Hatırla'da uzun ve kısa şiirlerin yanısıra
Yazarın bütün kitaplarında olduğu gibi bu kitabında da merak üst boyuttu. İki ana karakter Ellie ve Penny... Kitap boyunca Almanya, İngiltere, Yunanistan'dan gecip Avustralya' da birleşen hayatın zorluklarını , güzelliklerini ve kaderin tanıklarının yapmak kitabın kısa sürede bitmesini sağladı. En çok hangisine hakkında vereceğime sasirdim. Hayatı alt üst olan türlü igrenclikten sonra hafızasını yitirip sıfırdan başlayıp kendi istediği hayatı inşa eden penny mi yoksa yoksulluktan gelip ezilen, ezildikçe ezmeyi öğrenen, kibri arsa değen ve bu yaşanmışlıklar yüzünden aşık olduğuna uzaktan bakan Ellie mi?
Osmanlı son dönemi ve cumhuriyetin ilk yıllarını yazanlar arasında en beğendiğim yazarlardan birisi...Makedonyadan orta asyaya enver paşa 3cilt,tek adam 3 cilt,ikinci adam 3 cilt,Menderesin dramı,suyu arayan adam kitaplarını okumanızı tavsiye ederim..Dili çok suçlayıcı değil... Farklı düşüncelere sahipseniz "böyle de bir dünya vardı" dedirtecek biri..Bu kitabın basımı artık yok.Sahaflarda bulabilirsiniz...Dikkatli okuyucu için günümüz bakışaçısının ne kadar saçma olduğunu gösteren yaşanmışlıklar var.. Bir kesim İnönüyü kötü gösteriyor bir kesim Menderes'i.. Bildiri okuyan Türkeş 27 Mayısın neresindeydi? İletişimin az olduğu dönemde dede hikayeleri ile büyüyenlerin anlattıklarından çok farklı sonuçlar elde edebilirsiniz...
Bu kısacık hikâyede sanki kocaman bir romanı özetlemiş gibi. Duyguların özellikle de başkahraman erkek karakterimizin duyguları adeta hepimizin içinde debelendiği , adını koymakta zorlandığı ve ne yapması gerektiğini bilmemesi yüzünden kısırdöngüye girdiğimiz duygular , benim yanımdan o esinti geçti sonunda affetmek ile ilgili yazılanlar ise bildiğimiz ama yapamadığımız şeyler.
Burda isimler yok, yer isimleri , karakter isimleri yok siz koyun dilerseniz burda sadece duygular var. Yaşanmışlıklar var. Kaderin dönüp dönüp aynı şeyleri sana yaşatması var, ne olduğunu anlamadığın , neden her seferinde böyle oluyor deyip durduğun.
Okuyun ve o duygularda siz de kaybolun.
Bu bir inceleme değil.
Hissederek okumak, bitmesini istemeden okumak, her karakteri yaşayarak okumak...
Öyle bir kitaptı işte...
Birbirinden farklı hayatlar, düşünceler, yaşanmışlıklar, çaresizlikler ve dahası...
İkinci kitabı okumak için sabırsızlanıyorum.
Herkesi dinledik şimdi söz sırası Şebnem de.
Yazmak bir macburiyet midir sorusuna elbette farklı cevaplar verilebilinir, ama Elias Canetti'nin deyimiyle "Bir yazar ya özgündür, ya da yazar değildir."
Chuck Palahnıuk, adını Dövüş Kulubü adlı romanının filme çekilmesiyle duyurdu. Time'de yayıımlanan bir yazıda onun için şöyle denmektedir: "İnsanlar Palahnıuk'i
Gümüş Aygır / Ahn Junghyo
Çeviri: Tayfun Kartav
Kore Savaşı patlak verdiginde henüz çocuk yaşta olan yazar kendi gözlemlerini de katarak oluşturduğu bu çok katmanlı romanında yalnızca savaşın yol açtığı can kayıplarına değil yoksulluğa, ahlaki çöküşe ve özellikle de yozlaşmaya ışık tutuyor.
Savaşın özellikle kadınlar ve çocuklar üzerindeki yıkıcı etkisini işleyen yazar bir Kore köyünde ta çocukluğundan beri dolaşan bir efsaneyi merkeze alıyor, Bebek Kumandan Efsanesi’ni. Efsaneye göre mitolojik kahraman Bebek Kumandan, tıpkı daha önce olduğu gibi halkı özgürlüğüne kavuşturmak için gümüş aygırının sırtına binip bir gün gelecektir. Çocuklar Bebek Kumandan’ın gelişini sabırsızlıkla beklerken,Biirleşmiş Milletler ordusu çıkagelir ve o andan itibaren Kore’de hiçbir şey eskisi gibi olamayacaktır artık.
Yaşanmışlıklar üzerine bir “Kare Hikayesi” okudum. Çok sarsıcı, çok etkileyici ve maalesef de gerçekti. İsimler farklıydı belki ya da yerleşim yerleri; ama o hiçliğe bulaşılma hali yok mu, işte en acısı da o, o hiçlik gerçekti.
Savaşın her türlü yıkıcılığını bir çocuğun gözünden anlatan #gümüşaygır ısrarlı bir tavsiye olsun; Sineklerin Tanrısı rüzgarının da kitap boyunca estiğini belirterek.
#alıntılar
“Karanlığın içine girilmeden ışığı görmek imkansızdır.”
“En çok öldüren taraf kazanırmış, bir ülkeyi işgal etmenin adına savaş denirmiş.”
“Karanlıklar içinde dahi aklını kullanan, kendine apaydınlık bir çıkış yolu mutlaka bulur.”
@yordamkitap
@birdahaoku
#gümüşaygır #yordamkitap #kore #birdahaoku #tavsiye
Kitabı okuyanlar arasında pişman olan kesim illa ki vardır. Böyle büyük bir ustadan belki de beklenmeyen bir romandı. Yazarın ölümünün ardından yıllar geçmiş ve iki oğlu tarafından kitap basılmış. Belki de bu eserin önemi, son Marquez eseri olmasından kaynaklanıyor. O yüzden kıymetli olduğunu düşünüyorum. Toplam seksensekiz sayfadan oluşan eser, tabiri caizse uzun yolda okunup bitirilecek tipte ve akıcı bir roman.
Annesinin mezarını her yıl ağustos ayında ziyaret eden Ana Magdelena Bach, her gidişinde farklı, tanımadığı bir kişiyle gecelik ilişki yaşıyor.
Hayattan beklentilerini çok da elde edememiş mutsuz bir kadın, yaşadığı bir gecelik bile olsa farklı bir hayat ve Ana'nın yakın çevresinden birgün dahi olsa uzaklaşıp, kendisiyle yüzleşmek istemesi...Sonunda görüyor ki, yaşadığı kaderi annesinden almış ve o adayla bağını koparmak için annesinin kalan parçalarını da yüklenip evine dönüyor.
Her ne kadar basit bir hikaye gibi görünse de, içinde barındırdığı psikoloji beni etkiledi.Yaşanmışlıklar, pişmanlıklar, özgürlüğe duyulan özlem gibi bir çok konuyu içinde barındırıyor.
Ve artık bir Marquez daha gelmeyecek...
Ben kitabı beğendim belki de bir kadın gözüyle bakarak okuyup, kitaba kendimce bir anlam yükledim. Okumak isteyenler için tavsiye ederim.Keyifli okumalar...
·
Puan vermedi
#GraigSilvey
#TanrınınUnutulanÇocukları 397 sy
“Hayat bir piyangodur: Şanslı olan kazanır, şansızlar ise Tanrı'nın Unutulan Çocukları'dır”...
"İnan bana kaç yaşında olduğun fark etmez. Herkes yaşlanır. Herkes bir meslek öğrenebilir ve bir aile kurabilir ama bu büyümek değildir. Asıl önemlisi dünyan sarsıldığında
